Europees Civiel Recht

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het HvJEU over de vraag of een 'offline streaming copy' als thuiskopie onder de Auteursrechtrichtlijn valt. De uitkomst bepaalt of een thuiskopievergoeding verschuldigd is. De Hoge Raad ziet redelijke twijfel over de uitleg.

De Hoge Raad oordeelt dat groothandel, net als detailhandel, een 'dienst' is in de zin van de Dienstenrichtlijn. Hierdoor gelden de informatieplichten uit Boek 6 BW. Een verwijzing op een factuur naar algemene voorwaarden op een website is voldoende als deze zonder noemenswaardige inspanning vindbaar zijn.

De Hoge Raad vraagt het Hof van Justitie EU of het materiële mededingingsrechtelijke vermoeden van beslissende invloed van een moeder- op een dochtervennootschap doorwerkt in de procedurele bevoegdheidstoets van art. 8 lid 1 Brussel I-bis voor vorderingen tegen die dochter.

Een Usenetprovider die een louter technische, automatische en passieve rol vervult, maakt geen 'mededeling aan het publiek' en kan zich beroepen op de hostingvrijstelling. Algemene wetenschap van inbreukmakend materiaal is onvoldoende om deze bescherming te verliezen.

Bij een verzoek tot intrekking van een Europees bevel tot conservatoir beslag (EAPO-Vo), mag de rechter rekening houden met feiten en bewijsmateriaal die na de afgifte van het bevel bekend zijn geworden. Een ex nunc toetsing is hierbij het uitgangspunt.

Voor de toepassing van de Detacheringsrichtlijn op internationale chauffeurs is een 'voldoende nauwe band' met het werkland vereist, niet dat de werkzaamheden er 'overwegend' plaatsvinden. Cabotage binnen een lidstaat valt in beginsel altijd onder de richtlijn, ongeacht de duur.

De Hoge Raad oordeelt dat de rechter ambtshalve moet toetsen of de handelaar heeft voldaan aan specifieke en essentiële informatieplichten bij overeenkomsten op afstand. Bij een ernstige schending kan de rechter de overeenkomst gedeeltelijk vernietigen, bijvoorbeeld door een prijsvermindering op te leggen.

Bij een product dat is samengesteld uit losse onderdelen, zoals een heupprothese, begint de vervaltermijn voor productaansprakelijkheid voor elk onderdeel afzonderlijk te lopen. De startdatum is het moment waarop de producent dat specifieke onderdeel in het verkeer heeft gebracht, niet de assemblagedatum.

De verkoop en levering van merkproducten binnen de EER door de merkhouder leidt tot uitputting van het merkrecht. De intentie dat de koper de goederen zal exporteren buiten de EER is hierbij niet relevant. De mogelijkheid om de economische waarde te realiseren is doorslaggevend.

De partij die zich beroept op uitputting van een merkrecht draagt hiervoor de volledige bewijslast. Een oordeel dat de merkhouder toestemming gaf voor verkoop of dat goederen in het verkeer zijn gebracht, vereist een sluitende en begrijpelijke motivering die de stellingen van partijen respecteert.

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de EU over de uitleg van het begrip 'ouder recht' in de Merkenrichtlijn. De kernvraag is of dit recht ouder moet zijn dan de merkaanvraag of ook sterker dan het merkrecht.

Bij de vraag of een arbeidsovereenkomst een kennelijk nauwere band heeft met een ander land (art. 8 lid 4 Rome I), moet de rechter alle factoren meewegen. Met name factoren als belasting, sociale zekerheid en salarisvaststelling moeten kenbaar in de beoordeling worden betrokken.

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie EU over de uitputting van het merkrecht. Centraal staat of een houder van een collectief merk (EPAL) zich op basis van 'gegronde redenen' kan verzetten tegen doorverkoop van gerepareerde pallets door niet-licentienemers.

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de EU over de uitputting van het merkrecht. De kernvraag is of de houder van een collectief merk zich kan verzetten tegen de doorverkoop van gerepareerde merkproducten door een niet-licentienemer.

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de EU. De kernvraag is of de levering van drinkwater via een bestaande aansluiting, waarvoor een consument bewust de kraan opendraait, geldt als 'ongevraagde levering' onder het EU-consumentenrecht.

De Hoge Raad vraagt het Hof van Justitie EU of de levering van water aan een consument die geen contract heeft maar wel bewust water verbruikt, geldt als ongevraagde levering. De unieke, wettelijk gereguleerde en monopolistische aard van de Nederlandse drinkwatervoorziening staat hierbij centraal.

De Hoge Raad oordeelt dat de voorzieningenrechter die verlof verleent voor een arbitraal vonnis tegen een consument, ambtshalve moet toetsen op oneerlijke bedingen (EU-recht) en de naleving van de keuzetermijn voor de overheidsrechter (art. 6:236n BW). Een marginale toets volstaat niet.

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie EU over de reikwijdte van de Brussel I-bis Verordening. Kernvragen zijn of een opheffingsvordering gebaseerd op immuniteit van executie een 'burgerlijke of handelszaak' is en welke rechter exclusief bevoegd is.

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de EU over de uitleg van Verordening Brussel I-bis. Kernvraag is of een vordering tot opheffing van conservatoir beslag, gebaseerd op de immuniteit van executie van een internationale organisatie (SHAPE), een 'burgerlijke of handelszaak' is en onder welke bevoegdheidsregel deze valt.

De bevoegdheid van de Nederlandse rechter voor een verzoek over ouderlijke verantwoordelijkheid (art. 8 Brussel II-bis) is autonoom. Deze bevoegdheid, gebaseerd op de gewone verblijfplaats van het kind, is niet afhankelijk van de bevoegdheid van de rechter om over het echtscheidingsverzoek te oordelen.

Het hervullen van een door de merkhouder verhuurde gastank met gas van een concurrent is merkinbreuk. Het merkrecht is niet uitgeput, omdat de tank eigendom bleef van de merkhouder. Deze handeling kan afbreuk doen aan de herkomst- en kwaliteitsfunctie van het merk.

Een WAM-verzekeraar die de benadeelde schadeloosstelt, wordt gesubrogeerd in de rechten van de verzekerde jegens een derde (art. 7:962 BW), niet in die van de benadeelde (art. 6:12 BW). Hierdoor is de verzekeraar gebonden aan een forumkeuzebeding tussen de verzekerde en de derde.

Indien een bestuurder van een vennootschap ook een arbeidsovereenkomst heeft, prevaleren de beschermende bevoegdheidsregels voor werknemers (art. 18-21 EEX-Vo). Een vordering van de werkgever-vennootschap moet dan worden ingesteld bij de rechter van de woonplaats van de werknemer-bestuurder.

Een buitenlandse beslissing die in strijd is met het Unierecht wordt niet geweigerd op grond van de openbare orde, tenzij het een kennelijke schending van een fundamentele rechtsregel betreft. Partijen moeten bovendien eerst alle beschikbare rechtsmiddelen in de lidstaat van herkomst aanwenden.