Motorrijtuigenbelasting

Indien voor gelijksoortige auto's verschillende CO2-meetmethoden (NEDC vs. WLTP/NEDC) worden gebruikt, is de BPM-heffing alleen in lijn met artikel 110 VWEU als de belastingplichtige mag kiezen voor de berekening op basis van de voor hem meest voordelige methode.

Een belastingplichtige die stelt dat de BPM-waardering via de koerslijstmethode te hoog is wegens een schadeverleden, moet de lagere werkelijke handelswaarde aantonen met een deskundigenonderzoek. Een schatting door de rechter 'in goede justitie' is hiervoor onvoldoende.

Bij de berekening van de BPM-afschrijving op basis van een taxatiewaarde, moet de historische BPM worden gebaseerd op de werkelijke CO2-uitstoot van de geïmporteerde auto zelf. Het gebruik van een referentieauto voor de waardebepaling rechtvaardigt niet dat ook diens (lagere) CO2-uitstoot wordt gebruikt.

Bij de berekening van de bpm-afschrijving op een geïmporteerde gebruikte auto moet worden uitgegaan van het historische bpm-bedrag van de importauto zelf. Het is niet toegestaan om het bpm-bedrag van een binnenlands referentievoertuig te gebruiken, ook niet als diens waarde als basis dient voor de taxatie.

Wangedrag van een gemachtigde kan een verlenging van de redelijke termijn rechtvaardigen. Op grond van bijzondere omstandigheden (art. 2, lid 3, Besluit proceskosten bestuursrecht) mag de rechter een proceskostenvergoeding weigeren voor een processtuk met grievend en beledigend taalgebruik.

Een bestelauto waarvan de laadruimte niet meer in haar geheel is voorzien van een vlakke laadvloer door het plaatsen van een stoel, wordt fiscaal aangemerkt als personenauto. De ondergeschiktheid van personenvervoer aan goederenvervoer is hierbij niet relevant.

Voor de BPM-heffing op een bi-fuel auto (benzine/CNG) heeft de CO2-uitstoot op basis van CNG voorrang. Een vermelding van deze uitstoot op een Zweeds kentekenbewijs is voldoende bewijs, zelfs als de EG-typegoedkeuring enkel de (hogere) uitstoot op benzine vermeldt.

Bij terugbetaling van Unierechtelijk strijdige BPM moet de rentevergoeding worden berekend naar een objectieve maatstaf: de DNB-rente op consumptief krediet. De belastingplichtige hoeft niet de hoogte van zijn individuele leenkosten te bewijzen; deze bewijslast rust niet op hem.

Schending van het Unierechtelijke verdedigingsbeginsel bij het opleggen van een BPM-naheffingsaanslag leidt tot vernietiging van die aanslag, indien achteraf (in bezwaar) blijkt dat de aanslag te hoog was. De mogelijkheid van een andere uitkomst wordt dan aangenomen, en onzekerheid komt voor risico van de inspecteur.

De verplichting om BPM vooruit te betalen is niet in strijd met het Unierecht. Een belastingplichtige die een extra leeftijdskorting krijgt na bezwaar, heeft geen recht op proceskostenvergoeding als de latere tenaamstelling een eigen keuze was en niet aan de overheid te wijten is.

De Hoge Raad oordeelt dat bij de waardebepaling van een schadeauto voor de BPM geen sprake is van een onjuiste dubbele correctie. Het is juist om eerst herstelkosten voor louter normale gebruikssporen te elimineren en daarna op de resterende kosten een percentage toe te passen.

Het niet tijdig aanvragen van een belastingvrijstelling door een eigen administratieve fout, ook al leidt dit tot een aanzienlijk financieel nadeel, is geen bijzondere omstandigheid die noopt tot afwijking van beleidsregels. Dit verzuim komt voor rekening en risico van de belastingplichtige zelf.

Een belanghebbende die in (hoger) beroep een nieuw standpunt inneemt naar aanleiding van recente jurisprudentie, en daardoor in het gelijk wordt gesteld, heeft in beginsel recht op een proceskostenvergoeding. De noodzaak tot procederen vloeit dan niet uitsluitend voort uit diens eigen handelen.

De overgangsregeling van art. 16a Wet BPM is sinds 2012 discriminerend, nu de rechtvaardiging is vervallen. Toch biedt de Hoge Raad geen rechtsherstel door het voordeel uit te breiden, vanwege rechterlijke terughoudendheid. Een beroep op artikel 110 VWEU faalt eveneens.

Interne compensatie is toegestaan, ook als dit een op Unierecht gebaseerde vordering tenietdoet. De coronapandemie rechtvaardigt niet zonder meer verlenging van de redelijke termijn. Een lagere proceskostenvergoeding voor BPM-zaken is in strijd met het discriminatieverbod en moet buiten toepassing blijven.

Voor de BPM-afschrijving mag de taxatiemethode worden gebruikt als een specifiek voertuig niet in een relevante koerslijst voorkomt. Het bestaan van 'lookalikes' in de lijst is onvoldoende om deze methode uit te sluiten. De bewijslast voor de afschrijving rust op de belastingplichtige.

De Hoge Raad oordeelt dat bij een hernieuwde tenaamstelling van een auto, waarvoor eerder een BPM-teruggaaf is verleend, de heffingsgrondslag wordt bepaald door de wettelijke regels op het moment van herregistratie, niet door het eerder teruggegeven bedrag. De teruggaafregeling en heffingsregeling staan los van elkaar.

Het ontbreken van een uniek aanslagnummer op een aanslagbiljet tast de rechtsgeldigheid van de naheffingsaanslag niet aan. De inspecteur mag BPM naheffen voordat een fiscaal akkoord is gegeven en de vraag of dit akkoord terecht wordt geweigerd, staat niet ter beoordeling van de belastingrechter.

BPM-vermindering voor een geïmporteerd schadevoertuig mag pas worden vastgesteld na herstel van essentiële gebreken. Deze regeling (art. 8, lid 3, Uitvoeringsregeling BPM) is niet in strijd met het EU-non-discriminatiebeginsel (art. 110 VWEU), omdat de heffing ziet op motorrijtuigen die geschikt zijn voor weggebruik.

Een recht op teruggaaf van BPM bij export is niet afhankelijk van volledige betaling door een vorige eigenaar. Teruggaaf is mogelijk voor zover het daadwerkelijk betaalde bedrag hoger is dan de BPM die is toe te rekenen aan de gebruiksduur in Nederland.

Een 'koerslijst' voor de bepaling van de BPM-afschrijving is enkel geldig als de waarde is gebaseerd op daadwerkelijke handelstransacties in Nederland. Een geschatte waarde voor een exclusief voertuig zonder marktgegevens volstaat niet, ook niet als deze van een erkende marktpartij komt.

De objectief vastgestelde CO2-uitstoot van een specifieke, geïmporteerde auto is een toegestane heffingsmaatstaf voor de bpm. Artikel 110 VWEU wordt niet geschonden als deze waarde hoger is dan die van vergelijkbare, reeds in Nederland geregistreerde auto's, omdat de CO2-uitstoot een vaststaand kenmerk is.

De verplichting om een importauto voor BPM-controle te tonen is rechtsgeldig en niet disproportioneel. Het niet voldoen aan deze toonplicht leidt niet automatisch tot een zwaardere bewijslast, maar de belastingplichtige moet de gestelde schade die de waarde vermindert wel bewijzen.

Indien geen cassatieberoep wordt ingesteld tegen een terugwijzingsuitspraak, zijn de daarin gegeven eindoordelen onherroepelijk. Geschilpunten die definitief zijn beslecht, zoals de verenigbaarheid van nationale regels met Unierecht, kunnen in het verdere verloop van de procedure niet opnieuw aan de orde worden gesteld.

De Hoge Raad oordeelt dat de naheffingsregels voor motorrijtuigenbelasting bij buitenlandse kentekens, inclusief bewijsvermoedens, niet in strijd zijn met het Unierecht, mits de naheffingstermijn beperkt blijft. De belastingplichtige mag tegenbewijs leveren voor de aanvang en voor tussenliggende perioden van het houderschap.

De wetswijziging die de oldtimervrijstelling voor motorrijtuigen van 25 tot 40 jaar afschafte, schendt artikel 1 EP niet. De wetgever heeft een zeer ruime beoordelingsmarge in belastingzaken en de maatregel was niet onvoorzienbaar of een buitensporige last voor de eigenaar.

Artikel 110 VWEU verzet zich tegen een nationale BPM-regeling die bij beëindiging van een vrijstelling geen rekening houdt met de werkelijke waardevermindering. De belastingplichtige mag kiezen voor een berekening naar de werkelijke waarde om discriminatie ten opzichte van binnenlandse voertuigen te voorkomen.

Artikel 10, lid 7, Wet BPM verbiedt niet per definitie een andere afschrijvingsmethode in bezwaar. Dit mag, mits de juistheid van de nieuwe gegevens kan worden vastgesteld zonder een nieuwe fysieke inspectie van het voertuig, zo oordeelt de Hoge Raad in lijn met het EU-recht.

Een belastingplichtige mag na de BPM-aangifte in bezwaar alsnog een andere afschrijvingsmethode hanteren. Dit is toegestaan op voorwaarde dat voor het vaststellen van de juistheid ervan geen nieuwe fysieke controle van het voertuig nodig is en een vergelijking van gegevens volstaat.