Motorrijtuigenbelasting Rechtspraak Updates

De Hoge Raad verklaart het cassatieberoep in een zaak over naheffingsaanslagen BPM ongegrond op basis van artikel 81, lid 1, van de Wet RO. De aangevoerde klachten rechtvaardigen geen inhoudelijke motivering, omdat beantwoording niet van belang is voor de rechtseenheid of rechtsontwikkeling.

De Hoge Raad verwerpt het cassatieberoep met toepassing van artikel 81.1 Wet RO, omdat het geen rechtsvragen opwerpt die van belang zijn voor de rechtseenheid. Wel wordt een schadevergoeding toegekend wegens overschrijding van de redelijke termijn in de cassatieprocedure, inclusief een proceskostenveroordeling voor de Staat.

De Hoge Raad oordeelt dat een gemachtigde die een instapvergoeding van € 750 per auto rekent, niet op basis van 'no cure no pay' werkt. Dit bedrag is substantieel genoeg om als financieel risico voor de klant te gelden, waardoor sprake is van een 'bijzonder geval'.

De Hoge Raad oordeelt dat het hanteren van een substantiële instapvergoeding van € 750 per auto, die de klant altijd verschuldigd is, bewijst dat geen sprake is van rechtsbijstand op basis van 'no cure no pay'. Dit vormt een bijzonder geval waardoor de proceskostenvergoeding niet beperkt wordt door de WHpkv.

De Hoge Raad oordeelt dat een gemachtigde die een vaste instapvergoeding van € 750 per zaak rekent, niet op basis van 'no cure no pay' werkt. Dit bedrag is geen symbolische bijdrage, waardoor de cliënt een reëel financieel risico loopt en er sprake is van een 'bijzonder geval'.

De Hoge Raad oordeelt dat een gemachtigde die een instapvergoeding van €750 exclusief btw vraagt, niet op basis van no cure no pay werkt. Dit vormt een bijzonder geval onder de Wet herwaardering proceskostenvergoedingen WOZ en BPM, waardoor de standaard lagere proceskostenvergoeding niet van toepassing is.

Een substantiële instapvergoeding van € 750 per auto, die een cliënt ongeacht de uitkomst verschuldigd is, leidt tot een financieel risico. Daardoor is geen sprake van 'no cure no pay'. Dit vormt een bijzonder geval, waardoor de proceskostenvergoeding niet wordt beperkt door de WHpkv.

De Afdeling oordeelt dat het Certificaat van Overeenstemming (CVO) het brondocument is voor de CO2-uitstoot. De RDW moet de registratie in beginsel aanpassen als achteraf een CVO wordt overgelegd. Enkel tijdsverloop is onvoldoende reden om een nieuwe fysieke keuring van het voertuig te eisen.