informatierecht

Het recht van een werkgever om zich in een arbeidsgeschil vertrouwelijk te laten adviseren, valt onder 'de rechten van anderen' (art. 23 AVG). Dit kan een beperking van het inzagerecht van de werknemer rechtvaardigen, ook nadat het geschil is beëindigd.

De Hoge Raad oordeelt dat de inrichting van het E-archief van de Rechtspraak niet volledig voldoet aan de AVG. Met name de te brede toegang per rechtsgebied en het ontbreken van duidelijke autorisatiecriteria schenden de beginselen van dataminimalisatie, proportionaliteit en subsidiariteit.

Het verstrijken van de zeswekentermijn van art. 35 lid 2 UAVG belet een betrokkene niet om in kort geding een voorlopige voorziening te vorderen. Voor het spoedeisend belang gelden geen hogere eisen en een nieuw verzoek is niet vereist.

Een Usenetprovider die een louter technische, automatische en passieve rol vervult, maakt geen 'mededeling aan het publiek' en kan zich beroepen op de hostingvrijstelling. Algemene wetenschap van inbreukmakend materiaal is onvoldoende om deze bescherming te verliezen.

De Hoge Raad oordeelt dat de Belastingdienst onrechtmatig handelde door vóór 1 april 2016 inkomensverklaringen aan verhuurders te verstrekken. Er was geen expliciete wettelijke verplichting die de fiscale geheimhoudingsplicht doorbrak. De burgerlijke rechter is bevoegd omdat het om feitelijk handelen ging.

Een officier van justitie kan in een civiele getuigenverklaring geen verschoningsrecht ontlenen aan de geheimhoudingsplicht van art. 7 Wet politiegegevens (Wpg). Uit de wet blijkt onvoldoende dat de wetgever de afweging heeft gemaakt die hiervoor vereist is.

De Hoge Raad oordeelt dat een BKR-registratie moet worden getoetst aan de verwerkingsgrondslag 'gerechtvaardigd belang' (art. 6(1)(f) AVG), niet 'wettelijke plicht'. Dit omdat de wetgeving onvoldoende specifiek is. Hierdoor hebben betrokkenen recht op bezwaar en gegevenswissing, wat een belangenafweging vereist.

Het recht op vernietiging van gegevens in een jeugdhulpdossier (art. 7.3.9 Jeugdwet) is voorbehouden aan de persoon aan wie rechtstreeks hulp is verleend en voor wie het dossier is aangelegd. Anderen die in het dossier worden genoemd moeten terugvallen op de algemene privacywetgeving (AVG).

De Hoge Raad vraagt het Hof van Justitie EU of een Usenet-provider die een platform exploiteert een 'mededeling aan het publiek' verricht. Tevens wordt gevraagd of de provider zich kan beroepen op de aansprakelijkheidsvrijstelling voor hosting uit de Richtlijn inzake elektronische handel.

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie van de EU over de aansprakelijkheid van een Usenet-provider. De kernvraag is of de provider een 'mededeling aan het publiek' verricht en of hij zich kan beroepen op de aansprakelijkheidsvrijstelling voor hostingdiensten.

Een private zorginfrastructuur (LSP) is rechtmatig als de patiënt geïnformeerd en vrijwillig toestemming geeft. Zelfs bij toestemming moet voldaan zijn aan proportionaliteit en subsidiariteit. Een 'iedereen-of-niemand'-toestemming is hier aanvaardbaar, mede omdat de patiënt specifieke informatie kan afschermen.

De Hoge Raad oordeelt dat een journalistieke verteltechniek op zichzelf onvoldoende is om de inbreuk op de privacy van niet-publieke medewerkers door naamvermelding te rechtvaardigen. Het algemeen belang van de publicatie strekt niet automatisch uit tot het noemen van hun namen.

Bij een verzoek tot verwijdering van zoekresultaten prevaleert het privacybelang in beginsel. Een uitzondering vereist bijzondere redenen, zoals de rol van de betrokkene in het openbare leven. De ernst van een misdrijf en publiciteit alleen zijn onvoldoende voor afwijzing.

De Hoge Raad stelt prejudiciële vragen aan het Hof van Justitie EU over de vraag of het plaatsen van een hyperlink naar een website waar een auteursrechtelijk beschermd werk zonder toestemming van de rechthebbende beschikbaar is, een 'mededeling aan het publiek' vormt in de zin van de Auteursrechtrichtlijn.

De publicatie van een herkenbaar portret van een verdachte is onrechtmatig als de inbreuk op de persoonlijke levenssfeer niet noodzakelijk en proportioneel is. Het recht op privacy prevaleert boven de persvrijheid als de media, zonder afbreuk te doen aan de zeggingskracht, een minder herkenbare foto had kunnen gebruiken.

Bij een botsing tussen het recht op vrijheid van meningsuiting (art. 10 EVRM) en het recht op privacy (art. 8 EVRM) dient een integrale afweging van alle omstandigheden plaats te vinden. Geen van beide rechten heeft voorrang; de noodzakelijkheidstoets is inherent aan deze belangenafweging.

De verwerking van persoonsgegevens, zoals een BKR-registratie, vereist op basis van de Wbp altijd een belangenafweging. Zelfs bij een wettelijke verplichting of toestemming moeten de beginselen van proportionaliteit en subsidiariteit worden toegepast, waarbij de inbreuk op privacy in verhouding moet staan tot het doel.