Wetboek van Strafvordering

a. de verdachte enige straf of maatregel wordt opgelegd, of een zorgmachtiging met toepassing van artikel 2.3, onderdeel 1°, 2° of 4°, van de Wet forensische zorg is afgegeven, dan wel in geval van toepassing van artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht; en

Dit houdt in dat: aan de verdachte een straf of maatregel wordt opgelegd, of een zorgmachtiging volgens artikel 2.3, onderdeel 1°, 2° of 4°, van de Wet forensische zorg is afgegeven, of als artikel 9a van het Wetboek van Strafrecht (schuldigverklaring zonder strafoplegging) wordt toegepast; en

b. aan haar rechtstreeks schade is toegebracht door het bewezen verklaarde feit of door een strafbaar feit, waarvan in de dagvaarding is meegedeeld dat het door de verdachte is erkend en ter kennis van de rechtbank wordt gebracht, en waarmee door de rechtbank bij de strafoplegging rekening is gehouden.

Dit houdt in dat: aan haar rechtstreeks schade is berokkend door het feit dat bewezen is verklaard, of door een strafbaar feit waarvan in de dagvaarding staat dat de verdachte het heeft erkend en dat aan de rechtbank is medegedeeld, en waarmee de rechtbank bij het opleggen van de straf rekening heeft gehouden.

3. Indien behandeling van de vordering van de benadeelde partij naar het oordeel van de rechtbank een onevenredige belasting van het strafgeding oplevert, kan de rechtbank op verzoek van de verdachte of op vordering van de officier van justitie dan wel ambtshalve, bepalen dat de vordering in het geheel of ten dele niet ontvankelijk is en dat de benadeelde partij haar vordering, of het deel van de vordering dat niet ontvankelijk is, slechts bij de burgerlijke rechter kan aanbrengen.

Dit betekent letterlijk: Als de behandeling van de vordering van de benadeelde partij volgens de rechtbank het strafproces onevenredig zwaar belast, kan de rechtbank (op verzoek van de verdachte, op vordering van de officier van justitie, of uit eigen beweging (ambtshalve)) beslissen dat de vordering geheel of gedeeltelijk niet-ontvankelijk is. De benadeelde partij kan haar vordering, of het niet-ontvankelijke deel daarvan, dan alleen nog bij de burgerlijke rechter indienen.

4. Het vonnis houdt, tenzij de rechtbank met toepassing van artikel 333 zonder nader onderzoek van de zaak de niet-ontvankelijkheid van de benadeelde partij heeft uitgesproken, ook in de beslissing van de rechtbank over de vordering van de benadeelde partij. Deze beslissing is met redenen omkleed.

Dit betekent letterlijk: Het vonnis bevat, tenzij de rechtbank volgens artikel 333 de benadeelde partij niet-ontvankelijk heeft verklaard zonder de zaak nader te onderzoeken, ook de beslissing van de rechtbank over de vordering van de benadeelde partij. Deze beslissing moet gemotiveerd zijn (met redenen omkleed).

5. Indien de rechtbank de in artikel 51g, vierde lid, bedoelde vordering van de benadeelde partij gegrond oordeelt, dan wijst zij de vordering toe ten laste van de ouders of de voogd en veroordeelt zij hen de schade te vergoeden.

Dit betekent letterlijk: Als de rechtbank de vordering van de benadeelde partij tegen de ouders of voogd (zoals bedoeld in artikel 51g, vierde lid) gegrond acht, dan wijst zij de vordering toe ten laste van de ouders of de voogd. Zij veroordeelt hen dan om de schade te vergoeden.

6. Voorts bevat het vonnis de beslissing van de rechtbank over de verwijzing in de kosten door de benadeelde partij, de verdachte en, in het in artikel 51g, vierde lid bedoelde geval, diens ouders of voogd gemaakt.

Dit betekent letterlijk: Verder bevat het vonnis de beslissing van de rechtbank over wie de kosten moet betalen die zijn gemaakt door de benadeelde partij, de verdachte, en (in het geval bedoeld in artikel 51g, vierde lid) diens ouders of voogd.