erfbelasting

De bijzondere waarderingsregels voor woningen (WOZ-waarde en leegwaarderatio) uit de Successiewet 1956 zijn niet van toepassing bij de schenking van certificaten van aandelen in een vennootschap die woningen bezit. De waarde van de certificaten moet worden bepaald naar de waarde in het economische verkeer.

De Hoge Raad oordeelt dat voor de erfbelasting een 'kind' een familierechtelijke betrekking vereist. Het uitsluiten van een biologisch kind met 'family life' is discriminerend (art. 14 EVRM), maar de rechter laat het aan de wetgever om dit rechtstekort op te lossen en biedt geen rechtsherstel.

Het aanpassen van huwelijkse voorwaarden om erfbelasting te ontgaan is slechts in uitzonderlijke gevallen fraus legis. De Hoge Raad oordeelt dat de maatstaf niet 'enigszins gelijke sterftekansen' is, maar of het 'zo goed als zeker' was dat de ene echtgenoot eerder zou overlijden.

Voor vermindering van schenkingsrecht onder de APV-overgangsregeling is toerekening van het vermogen aan de inbrenger vereist. Bij een 'fixed trust', waarbij de begunstigde de enige rechthebbende is en de uitkeringen niet discretionair zijn, wordt het vermogen niet aan de inbrenger toegerekend. Een verzoek tot vermindering wordt dan afgewezen.

De bedrijfsopvolgingsfaciliteit in de Successiewet levert geen verboden discriminatie op. Hoewel verkrijging van ondernemingsvermogen en privévermogen gelijke gevallen zijn, heeft de wetgever een ruime beoordelingsvrijheid. De keuze voor deze faciliteit ter bevordering van bedrijfsoverdracht is niet evident van redelijke grond ontbloot.

De Hoge Raad oordeelt dat de bedrijfsopvolgingsfaciliteit in de Successiewet, die schenking van ondernemingsvermogen bevoordeelt, geen verboden discriminatie oplevert. Ondanks dat het gelijke gevallen zijn, heeft de wetgever met deze faciliteit zijn ruime beoordelingsvrijheid niet overschreden, omdat de keuze niet evident van redelijke grond is ontbloot.

De bedrijfsopvolgingsfaciliteit in de Successiewet, die ondernemingsvermogen gunstiger behandelt dan privévermogen, vormt geen verboden discriminatie. Ondanks dat het gelijke gevallen zijn, heeft de wetgever een ruime beoordelingsvrijheid en is de keuze voor deze faciliteit, gericht op bedrijfscontinuïteit en stimulering van ondernemerschap, niet evident van redelijke grond ontbloot.

Het onderscheid tussen ondernemingsvermogen en overig vermogen in de Successiewet is een ongelijke behandeling van gelijke gevallen. De fiscale wetgever heeft echter een ruime beoordelingsvrijheid en de keuze voor de bedrijfsopvolgingsfaciliteit, ter bevordering van bedrijfsoverdrachten en ondernemerschap, is niet evident van redelijke grond ontbloot.

De gunstige bedrijfsopvolgingsfaciliteit in de Successiewet levert geen verboden discriminatie op ten opzichte van verkrijgers van privévermogen. Ondanks dat het gelijke gevallen zijn, heeft de wetgever een ruime beoordelingsvrijheid en is de keuze om de continuïteit van ondernemingen te stimuleren niet evident van redelijke grond ontbloot.

Bij een bedrijfsopvolging onder de Successiewet 1956 geldt de overname van schulden die tot het ondernemingsvermogen behoren niet als tegenprestatie. De overname van een latente inkomstenbelastingschuld van de schenker door de verkrijger wordt daarentegen wel als tegenprestatie aangemerkt voor de bedrijfsopvolgingsfaciliteit.

De Hoge Raad benadrukt het verschil tussen de maatstaven voor de omkering van de bewijslast en een vergrijpboete. Voor omkering volstaat dat een belastingplichtige zich bewust had moeten zijn van de onjuistheid, terwijl voor een boete opzet is vereist. Een schatting door de inspecteur moet deugdelijk gemotiveerd zijn.