Loonbelasting

Bij een overgang van onderneming blijft het recht op loonkostenvoordeel (LKV) voor een oudere werknemer bestaan. Voor de voorwaarden is de oorspronkelijke indiensttredingsdatum bij de eerste werkgever beslissend, niet de datum van de overgang naar de nieuwe werkgever.

Aanwijzing van loon als eindheffingsbestanddeel is vormvrij, maar moet uiterlijk plaatsvinden op het genietingsmoment. Een latere aanwijzing, in bezwaar of beroep, is niet mogelijk. Het inhouden van loonbelasting wijst op niet-aanwijzen, maar is niet doorslaggevend; de werkgever draagt de bewijslast.

De Hoge Raad vraagt het Hof van Justitie EU of de strenge bestuurdersaansprakelijkheid van artikel 36 IW 1990, die praktisch onweerlegbaar is bij een niet-tijdige melding van betalingsonmacht, in strijd is met het Unierechtelijke evenredigheidsbeginsel voor omzetbelastingschulden.

Voor de vraag welk belastingverdrag van toepassing is, is het genietingsmoment van de bate doorslaggevend, niet het moment waarop de werkzaamheden zijn verricht. De Hoge Raad handhaaft de formele interpretatie van het bestuurdersbegrip in belastingverdragen: een statutaire benoeming is vereist.

De Hoge Raad benadrukt de strenge motiveringseisen voor kennelijk onbehoorlijk bestuur bij bestuurdersaansprakelijkheid. Een hof moet specifiek motiveren waarom betalingen onrechtmatig waren en waarom goodwill aanwezig was. Ook is het maken van fouten, zelfs aanzienlijke, onvoldoende om voorwaardelijk opzet voor een vergrijpboete aan te nemen.

De Hoge Raad vernietigt het oordeel van het hof over bestuurdersaansprakelijkheid. Het hof heeft onvoldoende gemotiveerd of sprake was van betaling aan gelieerde schuldeisers of persoonlijk belang van de bestuurder, en heeft de aanwezigheid van goodwill onvoldoende onderbouwd.

De Hoge Raad oordeelt dat de vraag of aan de administratieplicht is voldaan, per tijdvak moet worden beantwoord. Het verwijt van een gebrekkige administratie voor niet-onderzochte tijdvakken kan in de regel niet worden gebaseerd op een bewijsvermoeden ontleend aan wel-onderzochte tijdvakken.

De Hoge Raad oordeelt dat voor de belastingheffing op AOW-uitkeringen aan een inwoner van Portugal moet zijn voldaan aan álle drie de voorwaarden in artikel 18, lid 2, van het belastingverdrag. Omdat voor AOW-uitkeringen nooit wordt voldaan aan voorwaarde (a), mag Nederland deze niet belasten.

Het systematisch verzamelen en gebruiken van ANPR-cameragegevens door de Belastingdienst voor de controle op privégebruik van een auto van de zaak vormt een inbreuk op het privéleven. Hiervoor ontbreekt een voldoende precieze wettelijke grondslag, waardoor het bewijs onrechtmatig is verkregen.

De systematische verzameling en het gebruik van ANPR-cameragegevens door de Belastingdienst voor de controle op privégebruik van leaseauto's vormt een inbreuk op het recht op privacy (artikel 8 EVRM). Hiervoor ontbreekt een voldoende specifieke wettelijke grondslag, waardoor het bewijs onrechtmatig is verkregen.

De Hoge Raad oordeelt dat de crisisheffing, ondanks de terugwerkende kracht, geen schending van het eigendomsrecht (artikel 1 EP) vormt. De aantasting van gerechtvaardigde verwachtingen was gerechtvaardigd door specifieke en dwingende budgettaire redenen. Ook het gelijkheidsbeginsel is niet geschonden.

De crisisheffing van 2013, een pseudo-eindheffing voor werkgevers, is niet onverbindend. Ondanks de materiële terugwerkende kracht is de heffing geen schending van het eigendomsrecht (art. 1 EP), omdat specifieke en dwingende budgettaire redenen de inbreuk op gerechtvaardigde verwachtingen rechtvaardigen.

Voor de afdrachtvermindering onderwijs is het volgen van een deelkwalificatie van een beroepsopleiding voldoende; een volledige opleiding is niet vereist. Wel is een schriftelijke, door alle partijen ondertekende overeenkomst een harde voorwaarde. De vermindering mag worden toegepast tot het einde van het tijdvak waarin het afsluitende examen plaatsvindt.