Burgerlijk Wetboek Boek 7

1. De overeenkomst van opdracht is de overeenkomst waarbij de ene partij, de opdrachtnemer, zich jegens de andere partij, de opdrachtgever, verbindt anders dan op grond van een arbeidsovereenkomst werkzaamheden te verrichten die in iets anders bestaan dan het tot stand brengen van een werk van stoffelijke aard, het bewaren van zaken, het uitgeven van werken of het vervoeren of doen vervoeren van personen of zaken.

Dit lid definieert de overeenkomst van opdracht. Het is een overeenkomst waarbij de ene partij, aangeduid als de opdrachtnemer, zich verplicht tegenover de andere partij, aangeduid als de opdrachtgever, om werkzaamheden uit te voeren. Deze verplichting tot het verrichten van werkzaamheden mag niet gebaseerd zijn op een arbeidsovereenkomst. Bovendien moeten de werkzaamheden bestaan uit iets anders dan het creëren van een fysiek object (een werk van stoffelijke aard), het opslaan of bewaken van zaken, het publiceren van werken, of het transporteren van personen of zaken.

2. De artikelen 401-412 zijn, onverminderd artikel 413, van toepassing, tenzij iets anders voortvloeit uit de wet, de inhoud of aard van de overeenkomst van opdracht of van een andere rechtshandeling, of de gewoonte.

Dit lid bepaalt dat de artikelen 401 tot en met 412 van toepassing zijn op de overeenkomst van opdracht. Dit geldt zonder afbreuk te doen aan de bepalingen van artikel 413 (onverminderd artikel 413). Er is een uitzondering op deze toepasselijkheid: de genoemde artikelen zijn niet van toepassing indien een afwijkende regeling voortkomt uit de wet zelf, uit de specifieke inhoud of het karakter (aard) van de overeenkomst van opdracht, uit een andere juridische handeling (rechtshandeling), of uit de gewoonte.