Bestuursstrafrecht

Een verlaging van een verkeersboete door een wetswijziging die na het opleggen van de sanctie plaatsvindt, is geen 'aan het bestuursorgaan te wijten onrechtmatigheid'. Daarom bestaat er geen recht op vergoeding van proceskosten voor de administratieve beroepsfase.

De Hoge Raad oordeelt dat een weggebruiker een verkeersbord moet gehoorzamen, zelfs als het onderliggende verkeersbesluit ongeldig is. Het ontbreken van een geldig besluit is geen omstandigheid die het opleggen van een sanctie op grond van de Wahv onbillijk maakt.

Een volledig geautomatiseerde oplegging van een administratieve sanctie onder de WAHV is rechtmatig. De wet vereist niet dat een bevoegde ambtenaar, vóór het opleggen van de sanctie, onderzoekt of er bijzondere omstandigheden zijn die een individuele beoordeling vergen.

Een bestuurlijke boete voor overtreding van de Wet arbeid vreemdelingen (Wav) staat een latere strafvervolging voor mensensmokkel (art. 197a/b Sr) niet in de weg. Vanwege het aanzienlijke verschil in beschermde rechtsgoederen en strafmaxima is er geen sprake van 'hetzelfde feit' ex art. 68 Sr.