Terug naar bibliotheek
Rechtbank Den Haag
ECLI:NL:RBDHA:2025:14171 - Rechtbank Den Haag - 29 juli 2025
Uitspraak
ECLI:NL:RBDHA:2025:14171•29 juli 2025•Deze uitspraak wordt in 3 latere zaken aangehaald
Rechtsgebieden
Genoemde wetsartikelen
Uitspraak inhoud
Zittingsplaats Arnhem
Bestuursrecht
zaaknummer: NL25.33022
(gemachtigde: mr. J. Singh),
en
Procesverloop
De minister heeft op 24 april 2025 aan eiser de maatregel van bewaring op grond van artikel 59, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) opgelegd. Deze maatregel duurt nog voort.
Deze maatregel is bij uitspraak van 13 mei 2025 al eerder getoetst.[1]
De minister heeft de rechtbank, op grond van artikel 94, eerste lid, van de Vw 2000, van de bewaring in kennis gesteld. Deze kennisgeving wordt gelijkgesteld met een door eiser ingesteld beroep.
De minister heeft een voortgangsrapportage overgelegd. Eiser heeft hierop gereageerd.
De rechtbank heeft bepaald dat een onderzoek ter zitting achterwege blijft.
Overwegingen
Toetsingskader
- Indien de rechtbank van oordeel is dat de toepassing of tenuitvoerlegging van de maatregel van bewaring in strijd is met de Vw 2000 dan wel bij afweging van alle daarbij betrokken belangen in redelijkheid niet gerechtvaardigd is, verklaart zij op grond van artikel 96, derde lid, van de Vw 2000 het beroep gegrond en beveelt zij de opheffing van de maatregel of een wijziging van de wijze van tenuitvoerlegging daarvan.
1.1. Uit de uitspraak van 13 mei 2025 volgt dat de maatregel van bewaring tot het moment van het sluiten van het onderzoek dat aan die uitspraak ten grondslag ligt, rechtmatig was. Daarom beoordeelt de rechtbank nu alleen of de maatregel van bewaring sinds het moment van het sluiten van dat onderzoek (op 6 mei 2025) onrechtmatig is.
Ontbreekt zicht het op uitzetting?
- Eiser voert aan dat er geen zicht op uitzetting bestaat binnen een redelijke termijn. Eiser beschikt immers niet over een identiteitsdocument en een reisdocument is niet te verkrijgen. De maatregel van bewaring dient geen doel meer en wordt nu gebruikt als een strafmaatregel.
2.1. Deze beroepsgrond slaagt niet. De rechtbank stelt voorop dat zicht op uitzetting naar Marokko in het algemeen niet ontbreekt.[2] De rechtbank ziet verder ook geen aanleiding voor het oordeel dat zicht op uitzetting naar Marokko in het geval van eiser binnen een redelijke termijn ontbreekt. Uit de voortgangsrapportage blijkt dat een laissez-passer (lp) aanvraag bij de Marokkaanse autoriteiten nog loopt. De rechtbank is niet gebleken dat de Marokkaanse autoriteiten te kennen hebben gegeven dat zij ten behoeve van eiser geen lp zullen afgeven of dat zij niet willen meewerken aan de terugkeerprocedure. Daarnaast blijkt uit de voortgangsrapportage dat de minister maandelijks en voor het laatst op 4 juli 2025 heeft gerappelleerd. Eiser heeft verder niet onderbouwd dat zicht op uitzetting in zijn persoonlijke geval ontbreekt. Dat de maatregel van bewaring geen doel meer dient en wordt gebruikt als strafmaatregel, wordt niet gevolgd aangezien hiervoor geen aanleiding is.
Leidt ambtshalve toetsing tot een ander oordeel?
- De rechtbank ziet in de door de minister en eiser verstrekte gegevens geen grond om te komen tot het oordeel dat aan de rechtmatigheidsvoorwaarden voor deze maatregel niet is voldaan.
[3]
Beslissing
De rechtbank verklaart het beroep ongegrond.
Deze uitspraak is gedaan door mr. J.M.C. Schuurman-Kleijberg, rechter, in aanwezigheid van mr. N. El-Amrani, griffier.
De uitspraak is uitgesproken in het openbaar en bekendgemaakt op:
Rechtsmiddel
Tegen deze uitspraak staat geen rechtsmiddel open.
Rb. Den Haag (zp. Arnhem) 13 mei 2025, ECLI:NL:RBDHA:2025:8436.
Zie ABRvS 14 november 2022, ECLI:NL:RVS:2022:3269 en van 8 augustus 2023, ECLI:NL:RVS:2023:3033.
Vergelijk de uitspraak van de ABRvS van 26 juli 2023, ECLI:NL:RVS:2023:2829. - - - ## Voetnoten