Tuchtrecht

Een raadsheer die probeert een lopende strafzaak te beïnvloeden door rechtstreeks betrokken rechters en officieren te benaderen, brengt ernstig nadeel toe aan de goede gang van zaken en het vertrouwen in de rechtspraak. Dit rechtvaardigt een disciplinaire maatregel, ook al is de vrijheid van meningsuiting in het geding.

De Hoge Raad verklaart het cassatieberoep tegen een tussenbeschikking onontvankelijk. In een obiter dictum zet de Raad de voorwaarden uiteen waaronder een advocaat in dienstbetrekking verschoningsrecht toekomt: een (gelijkwaardig) professioneel statuut dat onafhankelijkheid waarborgt is vereist.

De tuchtrechter moet zelfstandig oordelen over het handelen van een arts bij euthanasie, los van het oordeel van de RTE. Een schriftelijk euthanasieverzoek van een wilsonbekwame patiënt vereist interpretatie door de arts, waarbij niet iedere onduidelijkheid of tegenstrijdigheid het verzoek ongeldig maakt.

Een melding door een rechtbankpresident aan de deken over een advocaat is een gedraging in de uitoefening van de rechterlijke functie (art. 13a RO), geen bestuurstaak. Het schenden van de geheimhoudingsplicht kan gerechtvaardigd zijn door het belang van het toezicht op de advocatuur.

Een tuchtrechtelijke veroordeling van een accountant leidt niet automatisch tot civiele aansprakelijkheid. Als de civiele rechter echter afwijkt van het oordeel van de tuchtrechter over de beroepsnorm, moet hij zijn beslissing deugdelijk motiveren, zodat deze ook in licht van het tuchtoordeel begrijpelijk is.

Een raadsheer die als partijdeskundige een ongemotiveerde opinie geeft over de slagingskans van een aanhangige procedure, schendt niet art. 12 RO maar handelt wel onbehoorlijk (art. 13f RO). Het lenen van rechterlijk gezag voor private belangen schaadt het vertrouwen in de rechtspraak.