Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, Rome, 04-11-1950

1. Het Hof kan, op verzoek van het Comité van Ministers, adviezen uitbrengen over rechtsvragen betreffende de interpretatie van het Verdrag en de Protocollen daarbij.

Dit betekent letterlijk dat het Hof de bevoegdheid heeft om adviezen te verstrekken (uitbrengen) als het Comité van Ministers daarom verzoekt. Deze adviezen moeten betrekking hebben op rechtsvragen die gaan over de uitleg (interpretatie) van het Verdrag en de daarbij horende Protocollen.

2. Deze adviezen mogen geen betrekking hebben op vragen die verband houden met de inhoud of strekking van de in Titel I van het Verdrag en de Protocollen daarbij omschreven rechten en vrijheden, noch op andere vragen waarvan het Hof of het Comité van Ministers kennis zou moeten kunnen nemen ten gevolge van het instellen van een procedure overeenkomstig het Verdrag.

Dit betekent letterlijk dat zulke adviezen niet mogen gaan over:

• vragen die betrekking hebben op de inhoud of de draagwijdte (strekking) van de rechten en vrijheden zoals omschreven in Titel I van het Verdrag en de Protocollen daarbij;
• noch mogen ze gaan over andere vragen waarover het Hof of het Comité van Ministers zou moeten oordelen (kennis zou moeten kunnen nemen) als gevolg van het starten (instellen) van een procedure volgens (overeenkomstig) het Verdrag.

3. Besluiten van het Comité van Ministers waarbij het Hof om advies wordt gevraagd, dienen te worden genomen met een meerderheid van de vertegenwoordigers die gerechtigd zijn in het Comité zitting te hebben.

Dit houdt in dat besluiten van het Comité van Ministers om het Hof om advies te verzoeken, genomen moeten worden (dienen te worden genomen) met een stemmenmeerderheid. Deze meerderheid moet bestaan uit de vertegenwoordigers die het recht hebben (gerechtigd zijn) om in het Comité zitting te hebben.