Terug naar bibliotheek
Boek 3. Vermogensrecht in het algemeen
Titel 10. Verhaalsrecht op goederen
Afdeling 4. Retentierecht
Artikel 290

Artikel 290 (Definitie retentierecht opschorting afgifte)

Retentierecht is de bevoegdheid die in de bij de wet aangegeven gevallen aan een schuldeiser toekomt, om de nakoming van een verplichting tot afgifte van een zaak aan zijn schuldenaar op te schorten totdat de vordering wordt voldaan.

Uitleg in duidelijke taal

Retentierecht is de bevoegdheid die in de bij de wet aangegeven gevallen aan een schuldeiser toekomt, om de nakoming van een verplichting tot afgifte van een zaak aan zijn schuldenaar op te schorten totdat de vordering wordt voldaan.

Dit artikel definieert retentierecht als de bevoegdheid die toekomt aan een schuldeiser in de bij de wet aangegeven gevallen. Deze bevoegdheid houdt in dat de schuldeiser de nakoming van een verplichting tot afgifte van een zaak aan zijn schuldenaar mag opschorten, en wel totdat de vordering van de schuldeiser op de schuldenaar wordt voldaan.