Artikel 11
1. Het tarief voor vergoedingen wegens reis- en verblijfkosten als bedoeld in artikel 6 van de wet bedraagt, indien deze vergoedingen worden verstrekt aan:
a. personen als bedoeld in artikel 8, tweede lid, € 3,78 per retourkilometer; b. personen als bedoeld in artikel 8, derde lid, ten minste € 0,77 per kilometer; c. personen aan wie op grond van artikel 3, derde lid, sub c, d of e, van de wet, geen vergoeding wegens tijdverzuim toekomt, het tarief, dat is overeengekomen voor de vergoeding van reis- en verblijfskosten in het binnenland in de laatstelijk afgesloten collectieve arbeidsovereenkomst voor ambtenaren die krachtens een arbeidsovereenkomst met de Staat werkzaam zijn; d. personen aan wie werkzaamheden zijn opgedragen die niet van wetenschappelijke of bijzondere aard zijn, aan getuigen, aan voogden die wegens een strafzaak tegen een onder hun gezag staande minderjarige ingevolge het Wetboek van Strafvordering moeten worden opgeroepen, aan curatoren, bij toepassing van artikel 509d van dat Wetboek, en aan noodzakelijke geleiders van personen als hiervoor bedoeld, van personen aan wie werkzaamheden zijn opgedragen, van verdachten en van gerekwestreerden, een tarief waarvan de hoogte gelijk is aan de reiskosten per openbaar middel van vervoer, laagste klasse dan wel een kilometervergoeding van € 0,28 per kilometer indien openbaar vervoer niet of niet voldoende mogelijk is, alsmede verblijfkosten tot ten hoogste € 37,85 per dag, met inbegrip van overnachting; het tarief voor de vergoeding van het gebruik van een eigen auto bedraagt ten hoogste € 0,28 per kilometer.
2. Het aantal kilometers, bedoeld in het eerste lid, onder a en b, wordt berekend naar de kortste reisroute.
3. Voor het gebruik van een bijzonder middel van vervoer in de gevallen, bedoeld in artikel 7 van de wet, wordt een vergoeding verstrekt, berekend naar de werkelijke kosten.
4. Vergoeding voor reis- en verblijfkosten wordt niet meer dan eenmaal toegekend, ook al wordt de reis gemaakt ten behoeve van verschillende zaken.