Wet op de rechterlijke organisatie

1. De gerechtshoven oordelen in hoger beroep over de daarvoor vatbare vonnissen, beschikkingen en uitspraken in burgerlijke zaken, strafzaken en belastingzaken van de rechtbanken in hun ressort.

Dit lid betekent letterlijk: De gerechtshoven vellen een oordeel in hoger beroep. Dit oordeel gaat over vonnissen, beschikkingen en uitspraken in burgerlijke zaken, strafzaken en belastingzaken die afkomstig zijn van de rechtbanken binnen hun geografische werkgebied (ressort) en waarvoor hoger beroep mogelijk is (daarvoor vatbare).

2. Het eerste lid is van overeenkomstige toepassing op het aan hoger beroep onderworpen deel van het vonnis van een rechtbank in een strafzaak dat betrekking heeft op de vordering van de benadeelde partij indien de vordering meer dan € 1 750 bedraagt.

Dit betekent letterlijk: De bepaling uit het eerste lid geldt op eenzelfde wijze (is van overeenkomstige toepassing) voor het specifieke gedeelte van een vonnis van een rechtbank in een strafzaak dat vatbaar is voor hoger beroep (aan hoger beroep onderworpen deel). Dit gedeelte moet betrekking hebben op de vordering van de benadeelde partij, en deze vordering moet een bedrag van meer dan € 1.750 zijn.

3. Het bestuur van het gerechtshof kan uit de bij het gerecht werkzame rechterlijke ambtenaren met rechtspraak belast raadsheren-commissarissen aanwijzen, belast met de behandeling van strafzaken.

Dit betekent letterlijk: Het bestuur van het gerechtshof heeft de bevoegdheid om raadsheren-commissarissen aan te wijzen. Deze raadsheren-commissarissen worden geselecteerd uit de rechterlijke ambtenaren die werkzaam zijn bij het gerechtshof en belast zijn met rechtspraak. Hun specifieke taak is de behandeling van strafzaken.