Wetboek van Strafvordering

1. Indien op de terechtzitting blijkt dat de bijstand van een tolk nodig is en deze niet aanwezig is, beveelt de rechtbank de oproeping van een tolk.

Dit betekent dat als tijdens de zitting in de rechtbank (terechtzitting) duidelijk wordt (blijkt) dat de hulp (bijstand) van een tolk vereist is en er op dat moment geen tolk beschikbaar (aanwezig) is, de rechtbank zal opdragen (beveelt) dat er een tolk wordt geroepen (oproeping).

2. Als tolk wordt slechts toegelaten degene die niet reeds in een andere kwaliteit aan het onderzoek deelneemt.

Dit houdt in dat alleen een persoon als tolk mag optreden (wordt slechts toegelaten) die niet al in een andere rol of hoedanigheid (kwaliteit) meewerkt aan het onderzoek ter terechtzitting (deelneemt).

3. Indien de tolk geen beëdigde tolk in de zin van de Wet beëdigde tolken en vertalers is, beëdigt de voorzitter de tolk dat hij zijn taak naar zijn geweten zal vervullen alvorens de tolk zijn werkzaamheden aanvangt.

Dit betekent dat als de ingeschakelde tolk geen tolk is die officieel erkend en beëdigd is volgens de Wet beëdigde tolken en vertalers, de voorzitter van de rechtbank de tolk de eed moet afnemen. Deze eed houdt in dat de tolk belooft zijn taak plichtsgetrouw (naar zijn geweten) zal uitvoeren, voordat de tolk daadwerkelijk met zijn werkzaamheden begint (aanvangt).

4. De verdachte die daarvoor redenen aanvoert, kan de tolk wraken. De rechtbank doet daarover zo spoedig mogelijk uitspraak.

Dit houdt in dat de verdachte het recht heeft om bezwaar te maken tegen de aangewezen tolk (wraken), op voorwaarde dat de verdachte daarvoor gegronde redenen opgeeft (aanvoert). De rechtbank zal vervolgens zo snel als mogelijk (zo spoedig mogelijk) een beslissing (uitspraak) nemen over dit bezwaar.