Burgerlijk Wetboek Boek 2

1. Een bestuurder kan op verzoek van een belanghebbende of van het openbaar ministerie door de rechtbank worden ontslagen wegens verwaarlozing van zijn taak, wegens andere gewichtige redenen, wegens ingrijpende wijziging van omstandigheden op grond waarvan het voortduren van zijn bestuurderschap in redelijkheid niet kan worden geduld of wegens het niet of niet behoorlijk voldoen aan een door de voorzieningenrechter van de rechtbank ingevolge artikel 297 gegeven bevel.

Dit lid bepaalt dat een bestuurder door de rechtbank kan worden ontslagen. Dit ontslag kan worden verzocht door een belanghebbende of door het openbaar ministerie. De redenen voor ontslag zijn:

• verwaarlozing van zijn taak;
• andere gewichtige redenen;
• een ingrijpende wijziging van omstandigheden waardoor het in redelijkheid niet langer geduld kan worden dat hij zijn bestuurderschap voortzet;
• het niet of niet behoorlijk voldoen aan een bevel dat de voorzieningenrechter van de rechtbank heeft gegeven op grond van artikel 297.

2. De rechtbank kan, hangende het onderzoek, voorlopige voorzieningen in het bestuur treffen en de bestuurder schorsen.

Dit lid stelt dat de rechtbank, terwijl het onderzoek naar het ontslag loopt (hangende het onderzoek), voorlopige maatregelen (voorzieningen) kan treffen met betrekking tot het bestuur. Daarnaast kan de rechtbank de bestuurder schorsen.

3. Een door de rechtbank ontslagen bestuurder kan gedurende vijf jaar na het ontslag geen bestuurder of commissaris van een stichting worden, tenzij de bestuurder mede gelet op de aan anderen toebedeelde taken geen ernstig verwijt kan worden gemaakt.

Dit lid betekent dat een bestuurder die door de rechtbank is ontslagen, voor een periode van vijf jaar na dit ontslag geen bestuurder of commissaris van een stichting mag worden. Een uitzondering hierop is mogelijk als de bestuurder, mede rekening houdend met de taken die aan andere personen waren toebedeeld, geen ernstig verwijt treft.

4. Het in de voorgaande leden bepaalde is van overeenkomstige toepassing op commissarissen.

Dit lid geeft aan dat de bepalingen in de voorgaande leden (lid 1, 2 en 3) op een vergelijkbare manier (van overeenkomstige toepassing) gelden voor commissarissen.