Artikel 10:3 (Voorwaarden en uitsluitingen mandaatverlening)
1. Een bestuursorgaan kan mandaat verlenen, tenzij bij wettelijk voorschrift anders is bepaald of de aard van de bevoegdheid zich tegen de mandaatverlening verzet.
2. Mandaat wordt in ieder geval niet verleend indien het betreft een bevoegdheid:
a. tot het vaststellen van algemeen verbindende voorschriften, tenzij bij de verlening van die bevoegdheid in mandaatverlening is voorzien; b. tot het nemen van een besluit ten aanzien waarvan is bepaald dat het met versterkte meerderheid moet worden genomen of waarvan de aard van de voorgeschreven besluitvormingsprocedure zich anderszins tegen de mandaatverlening verzet; c. tot het vernietigen van of tot het onthouden van goedkeuring aan een besluit van een ander bestuursorgaan.
3. Mandaat tot het beslissen op een bezwaarschrift of op een verzoek als bedoeld in artikel 7:1a, eerste lid, wordt niet verleend aan degene die het besluit waartegen het bezwaar zich richt, krachtens mandaat heeft genomen.
4. Indien artikel 5:53 van toepassing is, wordt mandaat tot het opleggen van een bestuurlijke boete niet verleend aan degene die van de overtreding een rapport of proces-verbaal heeft opgemaakt.
Uitleg in duidelijke taal
1. Een bestuursorgaan kan mandaat verlenen, tenzij bij wettelijk voorschrift anders is bepaald of de aard van de bevoegdheid zich tegen de mandaatverlening verzet.
Dit lid stelt dat een bestuursorgaan in beginsel mandaat mag verlenen. Dit is echter niet toegestaan indien een wettelijk voorschrift anders bepaalt, of indien de aard van de bevoegdheid zelf zodanig is dat mandaatverlening niet passend is (zich tegen de mandaatverlening verzet).
2. Mandaat wordt in ieder geval niet verleend indien het betreft een bevoegdheid:
Dit lid specificeert situaties waarin mandaat sowieso niet verleend mag worden als het een bepaalde bevoegdheid betreft, namelijk:
a. tot het vaststellen van algemeen verbindende voorschriften, tenzij bij de verlening van die bevoegdheid in mandaatverlening is voorzien;
Dit betreft de bevoegdheid tot het vaststellen van algemeen verbindende voorschriften. Mandaat hiervoor is uitgesloten, tenzij bij de toekenning (verlening) van die bevoegdheid expliciet de mogelijkheid tot mandaatverlening is voorzien.
b. tot het nemen van een besluit ten aanzien waarvan is bepaald dat het met versterkte meerderheid moet worden genomen of waarvan de aard van de voorgeschreven besluitvormingsprocedure zich anderszins tegen de mandaatverlening verzet;
Dit betreft de bevoegdheid tot het nemen van een besluit waarvoor geldt dat het met versterkte meerderheid moet worden genomen. Ook als de aard van de voorgeschreven besluitvormingsprocedure zich op een andere manier tegen de mandaatverlening verzet, mag geen mandaat worden verleend.
c. tot het vernietigen van of tot het onthouden van goedkeuring aan een besluit van een ander bestuursorgaan.
Dit betreft de bevoegdheid tot het vernietigen van een besluit van een ander bestuursorgaan, of tot het onthouden van goedkeuring aan een dergelijk besluit.
3. Mandaat tot het beslissen op een bezwaarschrift of op een verzoek als bedoeld in artikel 7:1a, eerste lid, wordt niet verleend aan degene die het besluit waartegen het bezwaar zich richt, krachtens mandaat heeft genomen.
Dit lid bepaalt dat mandaat tot het beslissen op een bezwaarschrift of op een verzoek als bedoeld in artikel 7:1a, eerste lid, niet verleend mag worden aan de persoon die het besluit waartegen het bezwaar zich richt, zelf krachtens mandaat heeft genomen.
4. Indien artikel 5:53 van toepassing is, wordt mandaat tot het opleggen van een bestuurlijke boete niet verleend aan degene die van de overtreding een rapport of proces-verbaal heeft opgemaakt.
Dit lid stelt dat, wanneer artikel 5:53 van toepassing is, mandaat tot het opleggen van een bestuurlijke boete niet verleend mag worden aan degene die van de overtreding een rapport of proces-verbaal heeft opgemaakt.