ECLI:NL:RBROT:2023:11818 - Rechtbank Rotterdam - 15 december 2023

locatie Rotterdam

zaaknummer: 10672375 CV EXPL 23-23478

datum uitspraak: 15 december 2023

Vonnis van de kantonrechter

in de zaak van

[bedrijf01] , vestigingsplaats: [vestigingsplaats01] , eiseres in conventie, verweerster in reconventie, verweerster in het incident, gemachtigde: mr. T.A.M. van Alphen,

tegen

[bedrijf02] , vestigingsplaats: [vestigingsplaats02] , gedaagde in conventie, eiseres in reconventie, eiseres in het incident, gemachtigde: mr. E.W.J. van Dijk.

De partijen worden hierna ‘ [bedrijf01] .’ en ‘ [bedrijf02] ’ genoemd.

1 De procedure

1.1. Het dossier bestaat uit de volgende processtukken:

2 De beoordeling in het incident

Waar gaat het incident over?

2.1. [bedrijf01] . heeft in opdracht van [bedrijf02] een steiger gebouwd en beheerd. Voor deze werkzaamheden heeft [bedrijf01] . een aantal facturen aan [bedrijf02] gestuurd met een totaalbedrag van € 33.823,68 inclusief btw. Volgens [bedrijf01] . heeft [bedrijf02] die facturen niet betaald. In de hoofdzaak eist [bedrijf01] . dat [bedrijf02] wordt veroordeeld om een gemaximeerd bedrag van € 25.000,00 aan openstaande facturen (met rente, een vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten en proceskosten) aan haar te betalen. [bedrijf02] is het niet eens met de door [bedrijf01] . geëiste rente, vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten en proceskosten en bovendien stelt [bedrijf02] dat de eis van [bedrijf01] . moet worden verrekend met de tegeneis van [bedrijf02] . Daarnaast merkt [bedrijf02] op dat [bedrijf01] . zich het recht heeft voorbehouden om eventueel in een aparte procedure en/of hoger beroep ook het meerdere boven het bedrag van € 25.000,00 een openstaande facturen van [bedrijf02] te eisen. [1] Dit betekent volgens [bedrijf02] dat de kantonrechter niet bevoegd is om deze zaak te behandelen en daarop te beslissen en daarom eist [bedrijf02] in het incident dat de kantonrechter zich onbevoegd verklaard en deze zaak naar het team Handel en Haven van deze rechtbank verwijst. [bedrijf01] . refereert zich in het incident aan het oordeel van de kantonrechter.

De kantonrechter is bevoegd om deze zaak te behandelen en daarop te beslissen

2.2. De eis in het incident van [bedrijf02] wordt afgewezen, omdat de kantonrechter bevoegd is om deze zaak te behandelen en daarop te beslissen. De kantonrechter is namelijk bevoegd om geldvorderingen van maximaal € 25.000,00 te behandelen en daarop te beslissen. [2] Dit is alleen anders als de rechtstitel waar [bedrijf01] . haar eis op grondt (in deze zaak: de overeenkomst van opdracht die partijen hebben gesloten op grond waarvan [bedrijf01] voor [bedrijf02] een steiger heeft gebouwd en beheerd) dat bedrag te boven gaat en die rechtstitel door [bedrijf02] wordt betwist. [3] Daar is echter geen sprake van. [bedrijf02] betwist immers de geldigheid van de door partijen gesloten overeenkomst niet; zij voert enkel verweer tegen de door [bedrijf01] . geëiste rente, vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten en proceskosten en daarnaast stelt [bedrijf02] zich op het standpunt dat de eis van [bedrijf01] . moet worden verrekend met de tegeneis van [bedrijf02] .

De proceskosten in het incident worden gecompenseerd

2.3. Omdat [bedrijf02] het incident ten onrechte heeft opgeworpen en [bedrijf01] . zich in het incident aan het oordeel van de kantonrechter heeft gerefereerd, worden de proceskosten in het incident gecompenseerd. Dit betekent dat iedere partij de eigen proceskosten betaalt.

3 Ambtshalve beoordeling in de hoofdzaak

De kantonrechter wil de zaak met partijen bespreken

3.1. De kantonrechter wil de zaak met partijen bespreken op een zitting. Partijen krijgen op de zitting de mogelijkheid om hun kant van het verhaal te vertellen. Ook stelt de kantonrechter vragen en onderzoekt of partijen samen tot een oplossing kunnen komen.

3.2. Bij het plannen van de zitting wil de kantonrechter zoveel mogelijk rekening houden met de agenda van partijen. Daarom wordt nu eerst aan partijen gevraagd de kantonrechter te laten weten op welke ochtenden en/of middagen in de maanden januari tot en met april 2024 zij echt niet naar een zitting kunnen komen. Ook wil de kantonrechter graag de e-mailadressen van partijen ontvangen.

4 De beslissing

De kantonrechter:

in het incident

4.1. wijst de eis af;

4.2. compenseert de proceskosten in die zin dat iedere partij de eigen proceskosten betaalt;

in de hoofdzaak

4.3. bepaalt dat partijen uiterlijk op woensdag 27 december 2023 moeten laten weten op welke ochtenden/middagen in de maanden januari tot en met april 2024 zij echt niet naar een zitting kunnen komen en hun e-mailadres moeten opgeven;

4.4. houdt iedere verdere beslissing aan.

Dit vonnis is gewezen door mr. D.L. Spierings en in het openbaar uitgesproken. 38671

Randnummer 56 van de dagvaarding.

Artikel 93 sub a van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering.

Tekst & Commentaar bij artikel 93 van het Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering, aantekening 2 onder e.

Voetnoten