Artikel 126ij (Overeenkomst burgerpseudo-koop of -dienstverlening)
1. In een geval als bedoeld in artikel 126i, eerste lid, kan de officier van justitie in het belang van het onderzoek met een persoon die geen opsporingsambtenaar is, overeenkomen dat deze bijstand verleent aan de opsporing door:
a. goederen af te nemen van de verdachte, b. gegevens die zijn opgeslagen, worden verwerkt of overgedragen door middel van een geautomatiseerd werk, door tussenkomst van een openbaar telecommunicatienetwerk af te nemen van de verdachte, of c. diensten te verlenen aan de verdachte.
2. Toepassing van het eerste lid vindt alleen plaats indien de officier van justitie van oordeel is dat geen bevel als bedoeld in artikel 126i, eerste lid, kan worden gegeven.
3. De persoon die op grond van het eerste lid bijstand verleent aan de opsporing, mag bij de uitvoering daarvan een persoon niet brengen tot andere strafbare feiten dan waarop diens opzet reeds tevoren was gericht.
4. Bij de toepassing van het eerste lid legt de officier van justitie schriftelijk vast:
a. het misdrijf en indien bekend de naam of anders een zo nauwkeurig mogelijke omschrijving van de verdachte; b. de feiten of omstandigheden waaruit blijkt dat de voorwaarden, bedoeld in het eerste en tweede lid, zijn vervuld; c. de aard van de goederen, gegevens of diensten;
5. De overeenkomst tot pseudo-koop of -dienstverlening is schriftelijk en vermeldt:
a. de rechten en plichten van de persoon die op grond van het eerste lid bijstand verleent aan de opsporing, alsmede de wijze waarop aan de overeenkomst uitvoering wordt gegeven, daaronder begrepen strafbaar handelen, en b. het tijdstip waarop, of de periode waarbinnen aan de overeenkomst uitvoering wordt gegeven.
6. Artikel 126w, zevende en achtste lid, is van overeenkomstige toepassing.
Uitleg in duidelijke taal
1. In een geval als bedoeld in artikel 126i, eerste lid, kan de officier van justitie in het belang van het onderzoek met een persoon die geen opsporingsambtenaar is, overeenkomen dat deze bijstand verleent aan de opsporing door:
Dit betekent dat, in een situatie zoals beschreven in artikel 126i, eerste lid, de officier van justitie, indien dit dient ter bevordering van het onderzoek, een afspraak kan maken met een persoon die geen opsporingsambtenaar is. Deze afspraak houdt in dat deze persoon hulp biedt aan de opsporing door middel van de hieronder genoemde acties.
a. goederen af te nemen van de verdachte,
Dit houdt in dat de persoon goederen van de verdachte in ontvangst neemt.
b. gegevens die zijn opgeslagen, worden verwerkt of overgedragen door middel van een geautomatiseerd werk, door tussenkomst van een openbaar telecommunicatienetwerk af te nemen van de verdachte, of
Dit houdt in dat de persoon gegevens, die via een geautomatiseerd systeem zijn opgeslagen, verwerkt of verstuurd worden, via een openbaar telecommunicatienetwerk van de verdachte verkrijgt.
c. diensten te verlenen aan de verdachte.
Dit houdt in dat de persoon diensten aanbiedt en levert aan de verdachte.
2. Toepassing van het eerste lid vindt alleen plaats indien de officier van justitie van oordeel is dat geen bevel als bedoeld in artikel 126i, eerste lid, kan worden gegeven.
Dit betekent dat de mogelijkheid beschreven in het eerste lid alleen gebruikt mag worden als de officier van justitie meent dat een bevel zoals genoemd in artikel 126i, eerste lid, niet kan worden uitgevaardigd.
3. De persoon die op grond van het eerste lid bijstand verleent aan de opsporing, mag bij de uitvoering daarvan een persoon niet brengen tot andere strafbare feiten dan waarop diens opzet reeds tevoren was gericht.
Dit betekent dat de persoon die hulp biedt aan de opsporing op basis van het eerste lid, tijdens het uitvoeren van deze hulp, een andere persoon niet mag aanzetten tot het plegen van andere strafbare feiten dan de feiten die deze persoon al van plan was te plegen (waarop diens opzet reeds tevoren was gericht).
4. Bij de toepassing van het eerste lid legt de officier van justitie schriftelijk vast:
Dit betekent dat wanneer de officier van justitie gebruikmaakt van de mogelijkheid in het eerste lid, hij de volgende zaken schriftelijk moet documenteren:
a. het misdrijf en indien bekend de naam of anders een zo nauwkeurig mogelijke omschrijving van de verdachte;
Dit betreft het specifieke misdrijf en, als deze bekend is, de naam van de verdachte, of anders een zo precies mogelijke beschrijving van de verdachte.
b. de feiten of omstandigheden waaruit blijkt dat de voorwaarden, bedoeld in het eerste en tweede lid, zijn vervuld;
Dit betreft de feiten of omstandigheden die aantonen dat voldaan is aan de voorwaarden die in het eerste en tweede lid worden genoemd.
c. de aard van de goederen, gegevens of diensten;
Dit betreft de specifieke soort goederen, gegevens of diensten waar het om gaat.
5. De overeenkomst tot pseudo-koop of -dienstverlening is schriftelijk en vermeldt:
Dit betekent dat de overeenkomst voor pseudo-koop of -dienstverlening op schrift gesteld moet zijn en de volgende informatie moet bevatten:
a. de rechten en plichten van de persoon die op grond van het eerste lid bijstand verleent aan de opsporing, alsmede de wijze waarop aan de overeenkomst uitvoering wordt gegeven, daaronder begrepen strafbaar handelen, en
Dit betreft de rechten en plichten van de persoon die op basis van het eerste lid hulp biedt aan de opsporing, en ook de manier waarop de overeenkomst zal worden uitgevoerd, inclusief eventuele strafbare handelingen die daarbij nodig zijn.
b. het tijdstip waarop, of de periode waarbinnen aan de overeenkomst uitvoering wordt gegeven.
Dit betreft het specifieke moment of de tijdsperiode waarin de overeenkomst ten uitvoer zal worden gebracht.
6. Artikel 126w, zevende en achtste lid, is van overeenkomstige toepassing.
Dit betekent dat de bepalingen in artikel 126w, zevende en achtste lid, op eenzelfde manier gelden voor de situatie die in dit artikel wordt beschreven.