Artikel 56 (Verbod beperkingen vrij dienstenverkeer Unie)
In het kader van de volgende bepalingen zijn de beperkingen op het vrij verrichten van diensten binnen de Unie verboden ten aanzien van de onderdanen der lidstaten die in een andere lidstaat zijn gevestigd dan die, waarin degene is gevestigd te wiens behoeve de dienst wordt verricht. Het Europees Parlement en de Raad kunnen, volgens de gewone wetgevingsprocedure, de bepalingen van dit hoofdstuk van toepassing verklaren ten gunste van de onderdanen van een derde staat die diensten verrichten en binnen de Unie zijn gevestigd.
Uitleg in duidelijke taal
In het kader van de volgende bepalingen zijn de beperkingen op het vrij verrichten van diensten binnen de Unie verboden ten aanzien van de onderdanen der lidstaten die in een andere lidstaat zijn gevestigd dan die, waarin degene is gevestigd te wiens behoeve de dienst wordt verricht.
Dit betekent dat, binnen het raamwerk van de hiernavolgende regels (de volgende bepalingen), het verboden is om beperkingen op te leggen aan het vrij verrichten van diensten binnen de Europese Unie. Dit verbod geldt specifiek voor de onderdanen van de lidstaten (burgers of bedrijven) die gevestigd zijn in een andere lidstaat dan de lidstaat waar de ontvanger van de dienst (degene te wiens behoeve de dienst wordt verricht) gevestigd is.
Het Europees Parlement en de Raad kunnen, volgens de gewone wetgevingsprocedure, de bepalingen van dit hoofdstuk van toepassing verklaren ten gunste van de onderdanen van een derde staat die diensten verrichten en binnen de Unie zijn gevestigd.
Dit houdt in dat het Europees Parlement en de Raad de bevoegdheid hebben om, via de standaard wetgevingsprocedure (de gewone wetgevingsprocedure), de regels van dit hoofdstuk (over het vrij verrichten van diensten) ook van toepassing te verklaren op onderdanen van een land dat geen lid is van de Europese Unie (een derde staat). Deze mogelijkheid geldt voor die onderdanen van een derde staat die diensten verrichten en die binnen de Unie gevestigd zijn.