Wetboek van Strafvordering

- van de getuige, bedoeld in artikel 216a, tweede lid of

Dit betekent letterlijk: van de getuige zoals omschreven in artikel 216a, tweede lid, of

- van de bedreigde of afgeschermde getuige, of

Dit betekent letterlijk: van de getuige die bedreigd is of van wie de identiteit is afgeschermd, of

- van de getuige verhoord op de wijze als voorzien in de artikelen 190, derde lid, en 290, derde lid,

Dit betekent letterlijk: van de getuige die is verhoord op de manier zoals bepaald in artikel 190, derde lid, en artikel 290, derde lid,

of van schriftelijke bescheiden als bedoeld in artikel 344a, derde lid, geeft het vonnis in het bijzonder reden.

Dit betekent letterlijk: als bewijsmiddel wordt gebruikt, of wanneer schriftelijke documenten zoals bedoeld in artikel 344a, derde lid, als bewijsmiddel worden gebruikt, dan moet het vonnis daarvoor een specifieke en uitdrukkelijke motivering (in het bijzonder reden) geven.

2. Indien het bewijs mede wordt aangenomen op de verklaring van een getuige met wie op grond van artikel 226h, derde lid, of 226k door de officier van justitie een afspraak is gemaakt, geeft het vonnis daarvan in het bijzonder reden.

Dit betekent letterlijk: Als het bewijs mede gebaseerd is op de verklaring van een getuige met wie de officier van justitie een afspraak heeft gemaakt op basis van artikel 226h, derde lid, of artikel 226k, dan moet het vonnis daarvoor een specifieke en uitdrukkelijke motivering (in het bijzonder reden) geven.

3. Indien na schorsing der vervolging wegens een geschilpunt van burgerlijk recht van de uitspraak van den burgerlijken rechter wordt afgeweken, geeft het vonnis ook daarvan in het bijzonder reden.

Dit betekent letterlijk: Als de strafvervolging is geschorst vanwege een geschilpunt dat onder het burgerlijk recht valt, en de strafrechter in zijn vonnis afwijkt van de uitspraak van de burgerlijke rechter over dat geschilpunt, dan moet het vonnis ook voor deze afwijking een specifieke en uitdrukkelijke motivering (in het bijzonder reden) geven.

4. Alles op straffe van nietigheid.

Dit betekent letterlijk: Als aan de voorgaande vereisten (de plicht om in het bijzonder reden te geven) niet wordt voldaan, leidt dit tot nietigheid van het vonnis.