Artikel 282 (Schorsing onderzoek terechtzitting bij voorlopige hechtenis)
1. Bevindt de verdachte zich in voorlopige hechtenis, dan zijn de volgende leden van dit artikel van toepassing.
2. Indien de rechtbank het onderzoek op de terechtzitting voor een bepaalde tijd schorst, stelt zij de termijn van de schorsing in de regel op niet meer dan een maand. Om klemmende redenen kan zij echter een langere termijn stellen, doch in geen geval langer dan drie maanden.
3. Schorst de rechtbank het onderzoek op de terechtzitting voor onbepaalde tijd, dan stelt zij met overeenkomstige toepassing van het tweede lid, een uiterste termijn, waarbinnen het onderzoek moet worden hervat.
4. Wanneer de verdachte zich in voorlopige hechtenis bevindt krachtens een bevel tot gevangenneming of gevangenhouding waarvan de geldigheidsduur niet meer kan worden verlengd op grond van artikel 66, derde lid, kan de officier van justitie schorsing van het onderzoek op de terechtzitting vorderen, mits hij het voornemen daartoe aan de verdachte kenbaar heeft gemaakt bij de dagvaarding.
Uitleg in duidelijke taal
1. Bevindt de verdachte zich in voorlopige hechtenis, dan zijn de volgende leden van dit artikel van toepassing.
Dit betekent dat indien de verdachte in voorlopige hechtenis verblijft, de bepalingen zoals neergelegd in de hiernavolgende leden van dit specifieke artikel van kracht zijn.
2. Indien de rechtbank het onderzoek op de terechtzitting voor een bepaalde tijd schorst, stelt zij de termijn van de schorsing in de regel op niet meer dan een maand. Om klemmende redenen kan zij echter een langere termijn stellen, doch in geen geval langer dan drie maanden.
Dit betekent dat wanneer de rechtbank het onderzoek ter terechtzitting voor een vastgestelde periode onderbreekt (schorst), de duur van deze schorsing doorgaans niet langer zal zijn dan één maand. Echter, indien er dwingende (klemmende) redenen zijn, kan de rechtbank een langere schorsingstermijn vaststellen, maar deze termijn mag nooit de drie maanden overschrijden.
3. Schorst de rechtbank het onderzoek op de terechtzitting voor onbepaalde tijd, dan stelt zij met overeenkomstige toepassing van het tweede lid, een uiterste termijn, waarbinnen het onderzoek moet worden hervat.
Dit betekent dat als de rechtbank het onderzoek ter terechtzitting voor een niet van tevoren vastgestelde periode onderbreekt (schorst voor onbepaalde tijd), zij, conform de regels zoals uiteengezet in het tweede lid van dit artikel, een definitieve einddatum (uiterste termijn) moet bepalen. Vóór deze datum dient het onderzoek te worden voortgezet (hervat).
4. Wanneer de verdachte zich in voorlopige hechtenis bevindt krachtens een bevel tot gevangenneming of gevangenhouding waarvan de geldigheidsduur niet meer kan worden verlengd op grond van artikel 66, derde lid, kan de officier van justitie schorsing van het onderzoek op de terechtzitting vorderen, mits hij het voornemen daartoe aan de verdachte kenbaar heeft gemaakt bij de dagvaarding.
Dit betekent dat indien de verdachte in voorlopige hechtenis zit op basis van een bevel tot gevangenneming of gevangenhouding, en de maximale termijn van dit bevel niet verder verlengd kan worden volgens artikel 66, derde lid, de officier van justitie kan verzoeken (vorderen) om het onderzoek ter terechtzitting te schorsen. Een voorwaarde hiervoor is dat de officier van justitie dit voornemen tot schorsing reeds bij de dagvaarding aan de verdachte heeft medegedeeld (kenbaar heeft gemaakt).