Artikel 34 (Verbeurdverklaring niet-inbeslaggenomen voorwerpen)
1. Niet in beslag genomen voorwerpen worden, bij verbeurdverklaring, in de uitspraak op een bepaald geldelijk bedrag geschat.
2. De voorwerpen moeten in dit geval worden uitgeleverd of de geschatte waarde moet worden betaald.
3. De artikelen 24c en 25 en de artikelen 6:4:2 en 6:4:7 van het Wetboek van Strafvordering vinden overeenkomstige toepassing.
Uitleg in duidelijke taal
1. Niet in beslag genomen voorwerpen worden, bij verbeurdverklaring, in de uitspraak op een bepaald geldelijk bedrag geschat.
Dit lid stelt dat voorwerpen die niet in beslag zijn genomen, maar wel bij rechterlijke uitspraak verbeurd worden verklaard, in diezelfde uitspraak moeten worden gewaardeerd op een specifiek geldbedrag (geschat).
2. De voorwerpen moeten in dit geval worden uitgeleverd of de geschatte waarde moet worden betaald.
Dit lid bepaalt dat, wanneer niet in beslag genomen voorwerpen verbeurd zijn verklaard, deze voorwerpen moeten worden overgedragen (uitgeleverd) aan de staat, of dat de eerder in de uitspraak vastgestelde geschatte waarde ervan moet worden betaald.
3. De artikelen 24c en 25 en de artikelen 6:4:2 en 6:4:7 van het Wetboek van Strafvordering vinden overeenkomstige toepassing.
Dit lid specificeert dat de bepalingen van de artikelen 24c en 25 (van het Wetboek van Strafrecht, handelend over onder andere de betalingsverplichting bij een geldboete en de vervangende hechtenis) en de artikelen 6:4:2 en 6:4:7 van het Wetboek van Strafvordering (handelend over de tenuitvoerlegging van de verbeurdverklaring) op een vergelijkbare manier van toepassing zijn (vinden overeenkomstige toepassing) op de situatie beschreven in dit artikel.
Gerelateerde rechtspraak
ECLI:NL:HR:2018:718 - Aanmerkelijke Kans II: De reële, niet onwaarschijnlijke mogelijkheid
Aanmerkelijke kans II Arrest
De Hoge Raad verduidelijkt dat de 'aanmerkelijke kans' bij voorwaardelijk opzet moet worden verstaan als een 'reële, niet onwaarschijnlijke mogelijkheid'. Hiermee wordt geen nieuwe maatstaf geïntroduceerd, maar wordt de bestaande norm nader geduid en in lijn gebracht met oudere jurisprudentie.