Wetboek van Strafrecht

1. Hij die opzettelijk mondeling, door gebaren, bij geschrift of afbeelding zich jegens een persoon uit, kennelijk om diens vrijheid om naar waarheid of geweten ten overstaan van een rechter of ambtenaar een verklaring af te leggen te beïnvloeden, terwijl hij weet of ernstige reden heeft te vermoeden dat die verklaring zal worden afgelegd, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.

Dit lid stelt strafbaar de persoon die opzettelijk (doelbewust) mondeling, door middel van gebaren, bij geschrift of met een afbeelding zich uit jegens een andere persoon. Deze uiting moet kennelijk (duidelijk zichtbaar of overduidelijk) bedoeld zijn om de vrijheid van die andere persoon te beïnvloeden wat betreft het afleggen van een verklaring naar waarheid of geweten (dus een eerlijke en oprechte verklaring) ten overstaan van een rechter of ambtenaar. Dit is strafbaar indien de dader weet of ernstige reden heeft te vermoeden dat die persoon daadwerkelijk een verklaring zal afleggen. De straf die hierop staat, is een gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of een geldboete van de vierde categorie.

2. Met rechter of ambtenaar wordt gelijkgesteld: een rechter bij onderscheidenlijk een persoon in de openbare dienst van een internationaal gerecht dat zijn rechtsmacht ontleent aan een verdrag waarbij het Koninkrijk partij is en een persoon in de openbare dienst van een vreemde staat die in Nederland op door het volkenrecht toegelaten wijze zijn bediening uitoefent.

Dit lid verduidelijkt dat voor de toepassing van dit artikel met 'rechter of ambtenaar' ook de volgende personen gelijkgesteld (als gelijkwaardig beschouwd) worden:

• een rechter werkzaam bij een internationaal gerecht, alsook een persoon in de openbare dienst van een internationaal gerecht. Dit internationaal gerecht moet zijn rechtsmacht (bevoegdheid om recht te spreken) ontlenen aan een verdrag waarbij het Koninkrijk (Nederland) partij is (dat Nederland heeft medeondertekend).
• een persoon in de openbare dienst van een vreemde staat (iemand die voor de overheid van een ander land werkt) die in Nederland zijn of haar ambt (bediening) uitoefent op een wijze die door het volkenrecht (internationaal publiekrecht) is toegelaten.