Artikel 32 (Aanvulling rechterlijke uitspraak bij verzuim)
1. De rechter vult te allen tijde op verzoek van een partij zijn vonnis, arrest of beschikking aan indien hij heeft verzuimd te beslissen over een onderdeel van het gevorderde of verzochte. De rechter gaat niet tot de aanvulling over dan na partijen in de gelegenheid te hebben gesteld zich daarover uit te laten.
2. Artikel 31, tweede en derde lid, is van overeenkomstige toepassing.
3. Tegen de weigering van de aanvulling staat geen voorziening open.
Uitleg in duidelijke taal
1. De rechter vult te allen tijde op verzoek van een partij zijn vonnis, arrest of beschikking aan indien hij heeft verzuimd te beslissen over een onderdeel van het gevorderde of verzochte. De rechter gaat niet tot de aanvulling over dan na partijen in de gelegenheid te hebben gesteld zich daarover uit te laten.
Dit betekent dat de rechter altijd, wanneer een partij hierom verzoekt, zijn vonnis, arrest of beschikking aanvult als de rechter heeft nagelaten (verzuimd) een beslissing te nemen over een specifiek deel van wat er in de zaak is geëist (gevorderde) of verzocht. De rechter zal de uitspraak echter niet aanvullen voordat hij de betrokken partijen de mogelijkheid heeft gegeven om hun standpunt hierover kenbaar te maken.
2. Artikel 31, tweede en derde lid, is van overeenkomstige toepassing.
Dit houdt in dat de bepalingen zoals genoemd in het tweede en derde lid van artikel 31 op een vergelijkbare manier (van overeenkomstige toepassing) gelden voor de situatie van het aanvullen van een vonnis, arrest of beschikking.
3. Tegen de weigering van de aanvulling staat geen voorziening open.
Dit betekent dat er geen rechtsmiddel (voorziening) beschikbaar is om bezwaar te maken of in beroep te gaan tegen de beslissing van de rechter om de gevraagde aanvulling te weigeren.
Gerelateerde rechtspraak
ECLI:NL:HR:2013:38 - Einde taak en beheer executeur en de reikwijdte van de rekeningplicht - 27 juni 2013
Het voltooien van de werkzaamheden van de executeur leidt tot het einde van diens taak, maar niet van rechtswege tot het einde van diens beheersbevoegdheid. De executeur moet het beheer afzonderlijk beëindigen door overdracht aan de erfgenamen. De plicht tot rekening en verantwoording omvat de gehele uitvoeringsperiode.
ECLI:NL:HR:2015:3476 - Intrekken eindarrest: schending van het gesloten stelsel van rechtsmiddelen - 3 december 2015
Een rechter kan een eigen einduitspraak niet intrekken, zelfs niet met instemming van partijen. Dit is in strijd met het gesloten stelsel van rechtsmiddelen. Een schending van hoor en wederhoor is geen kennelijke fout die zich voor eenvoudig herstel leent via art. 31 Rv.
ECLI:NL:HR:1999:ZC2824 - Hoge Raad - 21 januari 1999
ECLI:NL:HR:2022:854 - Reikwijdte schadestaatprocedure: uitleg dictum in licht van partijdebat en overwegingen - 9 juni 2022
De rechter in een schadestaatprocedure moet het dictum van de hoofdzaak uitleggen in het licht van de overwegingen en het partijdebat. Een enge, letterlijke uitleg die hiermee in strijd is, kan onbegrijpelijk zijn en tot vernietiging leiden.
ECLI:NL:HR:2016:2013 - Hoge Raad - 1 september 2016
ECLI:NL:HR:2010:BM9435 - Vervaltermijn alimentatie (art. 1:403 BW) niet van toepassing bij wijzigingsverzoek - 30 september 2010
De vervaltermijn van artikel 1:403 BW is niet van toepassing wanneer alimentatie al bij rechterlijke uitspraak of overeenkomst is vastgesteld. Dit artikel geldt uitsluitend voor verzoeken tot een eerste vaststelling van alimentatie, niet voor verzoeken tot wijziging op grond van artikel 1:401 BW.
ECLI:NL:HR:2019:699 - Hoge Raad - 9 mei 2019
ECLI:NL:HR:2010:BL9596 - Aansprakelijkheid opdrachtgever voor niet-ondergeschikte: de eenheid van onderneming - 17 juni 2010
De aansprakelijkheid van een opdrachtgever onder art. 6:171 BW hangt af van de vraag of de werkzaamheden zijn verricht ter uitoefening van diens bedrijf. De verwevenheid van handelingen en de mate van betrokkenheid van de opdrachtgever kunnen maken dat er sprake is van een zekere eenheid.