Artikel 287 (Toepassing artikel 230 op beschikkingen)
1. Op een beschikking is artikel 230, eerste en derde lid, van overeenkomstige toepassing.
2. Indien het verzoekschrift rechtstreeks aan de voorzieningenrechter ter hand is gesteld en de voorzieningenrechter toewijzend op het verzoek beschikt, is ook artikel 230, tweede lid, van overeenkomstige toepassing.
Uitleg in duidelijke taal
1. Op een beschikking is artikel 230, eerste en derde lid, van overeenkomstige toepassing.
Dit betekent dat op een rechterlijke uitspraak in een verzoekschriftprocedure (een beschikking) de bepalingen van artikel 230, specifiek het eerste en derde lid, op een vergelijkbare manier gelden (van overeenkomstige toepassing zijn).
2. Indien het verzoekschrift rechtstreeks aan de voorzieningenrechter ter hand is gesteld en de voorzieningenrechter toewijzend op het verzoek beschikt, is ook artikel 230, tweede lid, van overeenkomstige toepassing.
Dit houdt in dat wanneer een verzoekschrift direct aan de voorzieningenrechter is overhandigd en deze rechter een positieve beslissing neemt op dat verzoek (toewijzend beschikt), dan is ook artikel 230, tweede lid, op een vergelijkbare manier van toepassing.
Gerelateerde rechtspraak
ECLI:NL:HR:2018:604 - De defungerende rechter: nietigheid vonnis na wijziging tekst
Een vonnis is nietig als een rechter defungeert voordat de volledige, definitieve tekst is vastgesteld. Zelfs ondergeschikte wijzigingen na defungeren leiden tot nietigheid, tenzij het gaat om eenvoudig herstel van kennelijke fouten. De zaak moet dan terug naar de rechtbank voor herbeoordeling door andere rechters.
ECLI:NL:HR:2020:751 - Procesbevoegdheid saniet en termijnoverschrijding in de WSNP
De beschermingsbewindvoerder vertegenwoordigt de saniet exclusief in procedures over de boedelbijdrage; de saniet zelf is niet-ontvankelijk. Een te laat ingesteld hoger beroep is slechts verschoonbaar als de appellant niet tijdig van de beslissing wist door een niet toerekenbaar verzuim.
ECLI:NL:HR:2018:650 - Mondelinge uitspraak: 'bestaande praktijk' naast wettelijke regeling art. 30p Rv
De Hoge Raad oordeelt dat de wettelijke regeling voor mondelinge uitspraken in art. 30p Rv niet exclusief is. De voorheen bestaande praktijk, met name voor spoedeisende zaken, mag naast de nieuwe regeling worden voortgezet, ook als niet alle partijen aanwezig zijn.