Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering

1. Op het verzoek om een of meer voorlopige bewijsverrichtingen wordt pas beslist nadat een behandeling heeft plaatsgevonden, waartoe de verzoeker en de wederpartij worden opgeroepen. Een mondelinge behandeling kan achterwege blijven als de wederpartij onbekend is, in geval van onverwijlde spoed of als de opgeroepen wederpartij schriftelijk heeft meegedeeld geen bezwaar te hebben tegen inwilliging van het verzoek.

Dit lid stelt dat er pas een beslissing wordt genomen over een verzoek voor één of meer voorlopige bewijsverrichtingen nadat er een behandeling heeft plaatsgevonden. Voor deze behandeling worden de verzoeker en de wederpartij opgeroepen. Een mondelinge behandeling kan echter achterwege blijven (is niet nodig) in de volgende situaties:

• als de wederpartij onbekend is;
• in geval van onverwijlde spoed (directe noodzaak);
• of als de opgeroepen wederpartij schriftelijk heeft meegedeeld geen bezwaar te hebben tegen de inwilliging (het goedkeuren) van het verzoek.

2. Als de rechter het verzoek om een of meer voorlopige bewijsverrichtingen toestaat, bepaalt hij de dag waarop de verzoeker uiterlijk een afschrift van het verzoekschrift, als dit nog niet is toegezonden, en van de beschikking aan de wederpartij, als die bekend is, moet doen toekomen. Een afschrift van het verzoekschrift en van de beschikking wordt bij aangetekende brief verzonden of bij exploot betekend.

Dit lid regelt dat als de rechter het verzoek om een of meer voorlopige bewijsverrichtingen toestaat, hij een uiterste datum vaststelt. De verzoeker moet uiterlijk op die dag een afschrift (kopie) van het verzoekschrift (indien nog niet eerder verzonden) en van de beschikking (rechterlijke beslissing) aan de wederpartij doen toekomen, mits de wederpartij bekend is. Een afschrift van het verzoekschrift en van de beschikking wordt verzonden per aangetekende brief of betekend bij exploot (officieel overhandigd door een deurwaarder).