Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering

1. De rechter kan op verzoek van een partij de in artikel 87, derde lid, bedoelde toestemming verlenen voor het horen van getuigen tijdens de mondelinge behandeling of ambtshalve bevelen getuigen voor de mondelinge behandeling op te roepen. Op verzoek van een partij of ambtshalve kan de rechter ook een afzonderlijk getuigenverhoor bevelen. Een verhoor van getuigen vindt plaats als bewijs door getuigen bij de wet is toegelaten en een partij bewijs heeft aangeboden van feiten die betwist zijn en die tot de beslissing van de zaak kunnen leiden.

Dit betekent letterlijk dat de rechter de bevoegdheid heeft om, op verzoek van een procespartij, toestemming te geven voor het horen van getuigen gedurende de mondelinge behandeling zoals omschreven in artikel 87, derde lid. De rechter kan ook uit eigen beweging (ambtshalve) bevelen dat getuigen worden opgeroepen voor deze mondelinge behandeling. Zowel op verzoek van een partij als ambtshalve kan de rechter tevens een separaat getuigenverhoor gelasten. Een getuigenverhoor wordt gehouden indien aan de volgende voorwaarden is voldaan: bewijslevering door getuigen moet wettelijk zijn toegestaan, een partij moet bewijs hebben aangeboden van specifieke feiten, deze feiten moeten door de wederpartij betwist zijn, en de feiten moeten relevant zijn voor de uiteindelijke beslissing in de zaak.

2. De rechter kan ook zelf door hem aangewezen personen als getuigen doen oproepen. In dat geval kan de oproeping door de griffier plaatsvinden.

Dit betekent letterlijk dat de rechter eveneens de bevoegdheid heeft om personen die hij zelf selecteert, als getuigen te laten oproepen. Indien de rechter hiervan gebruikmaakt, kan de griffier (de administratief medewerker van de rechtbank) de formele oproeping van deze getuigen verzorgen.

3. Het verhoor van getuigen vindt plaats op de mondelinge behandeling, bedoeld in artikel 87, derde lid, of op een afzonderlijke zitting.

Dit betekent letterlijk dat het daadwerkelijke horen van de getuigen kan plaatsvinden tijdens de mondelinge behandeling zoals gespecificeerd in artikel 87, derde lid, ofwel tijdens een aparte, daarvoor bestemde zitting.

4. De rechter vermeldt in de beslissing, voor zover mogelijk, aan welke partij en van welke feiten bewijs wordt opgedragen. Als het getuigenverhoor op een afzonderlijke zitting plaatsvindt, vermeldt de rechter dit in elk geval in de beslissing waarin het getuigenverhoor wordt bevolen en vermeldt hij ook de plaats waar, en de dag en het uur waarop de getuigen zullen worden gehoord. Plaats, dag en uur van het getuigenverhoor kunnen ook later door de rechter worden vastgesteld.

Dit betekent letterlijk dat de rechter in zijn beslissing (waarin het getuigenverhoor wordt toegestaan of bevolen) dient aan te geven, voor zover dat mogelijk is, welke partij de bewijslast draagt en op welke specifieke feiten het bewijs betrekking moet hebben. Indien het getuigenverhoor tijdens een afzonderlijke zitting zal plaatsvinden, moet de rechter dit expliciet vermelden in de beslissing die het getuigenverhoor beveelt. In dat geval vermeldt de rechter tevens de locatie, de datum en het tijdstip waarop de getuigen zullen worden gehoord. De rechter heeft ook de mogelijkheid om de plaats, dag en het uur van het getuigenverhoor op een later moment vast te stellen.