Wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering

1. Verschijnt de gedaagde in het geding, of komt hij, na bij verstek te zijn veroordeeld, in verzet, en beroept hij zich op de nietigheid van het exploot van dagvaarding, dan verwerpt de rechter dat beroep indien naar zijn oordeel het gebrek de gedaagde niet onredelijk in zijn belangen heeft geschaad.

Dit betekent dat als de gedaagde in de procedure (het geding) verschijnt, of als de gedaagde, nadat hij bij verstek (dus zonder te verschijnen) is veroordeeld, alsnog verzet aantekent, en zich daarbij beroept op de ongeldigheid (nietigheid) van het exploot van dagvaarding (de officiële oproep om voor de rechter te verschijnen), de rechter dit beroep op nietigheid zal afwijzen (verwerpt) als het gebrek in de dagvaarding naar het oordeel van de rechter de gedaagde niet op een onredelijke manier in zijn belangen heeft benadeeld (geschaad).

2. De rechter kan echter in dit geval, zo daartoe gronden zijn, het herstel van het gebrek op kosten van de eiser bevelen.

Dit betekent dat de rechter in de situatie zoals beschreven in het eerste lid, als daarvoor goede redenen (gronden) bestaan, kan bevelen dat het gebrek in de dagvaarding wordt hersteld. De kosten voor dit herstel komen dan voor rekening van de eiser (de partij die de procedure is gestart).