Faillissementswet

Binnen acht dagen na de beschikking van de rechtbank kunnen, zo de homologatie is geweigerd, zowel de schuldeisers, die vóór het akkoord stemden, als de gefailleerde; zo de homologatie is toegestaan, de schuldeisers, die tegenstemden of bij de stemming afwezig waren, tegen die beschikking in hoger beroep komen. In het laatste geval hebben ook de schuldeisers, die vóór stemden, ditzelfde recht, doch alleen op grond van het ontdekken na de homologatie van handelingen als in artikel 153 onder 3°. genoemd.

Dit artikel bepaalt wie er in hoger beroep kan gaan tegen een beslissing (beschikking) van de rechtbank over de goedkeuring (homologatie) van een faillissementsakkoord, en binnen welke termijn dit moet gebeuren. De termijn hiervoor is acht dagen na de beschikking van de rechtbank.

Er zijn twee situaties te onderscheiden:

1. Indien de homologatie van het akkoord is geweigerd door de rechtbank:

• Zowel de schuldeisers die vóór het akkoord hebben gestemd, als de gefailleerde zelf, kunnen tegen deze weigering in hoger beroep komen.

2. Indien de homologatie van het akkoord is toegestaan (goedgekeurd) door de rechtbank:

• De schuldeisers die tegen het akkoord hebben gestemd, of die afwezig waren bij de stemming, kunnen tegen deze goedkeuring in hoger beroep komen.
• In dit geval (waarin de homologatie is toegestaan) hebben ook de schuldeisers die vóór het akkoord hebben gestemd het recht om in hoger beroep te gaan. Dit recht hebben zij echter alleen als zij na de homologatie handelingen ontdekken van de gefailleerde zoals genoemd in artikel 153, onderdeel 3° (dit betreft doorgaans bedrieglijke handelingen die de belangen van schuldeisers schaden).