Burgerlijk Wetboek Boek 7

1. Een rechtsvordering tegen de verzekeraar tot het doen van een uitkering verjaart door verloop van drie jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de tot uitkering gerechtigde met de opeisbaarheid daarvan bekend is geworden.

Dit lid bepaalt dat een juridische claim (rechtsvordering) gericht tegen de verzekeraar om een betaling (uitkering) te ontvangen, zijn geldigheid verliest (verjaart) nadat er drie jaren zijn verstreken. Deze termijn van drie jaren begint te lopen vanaf het begin (aanvang) van de dag die volgt op de dag waarop de persoon die recht heeft op de uitkering (de tot uitkering gerechtigde) wist dat de uitkering opeisbaar was (met de opeisbaarheid daarvan bekend is geworden).

2. De verjaring wordt gestuit door een schriftelijke mededeling, waarbij op uitkering aanspraak wordt gemaakt. Een nieuwe verjaringstermijn van drie jaren begint te lopen met de aanvang van de dag, volgende op die waarop de verzekeraar hetzij de aanspraak erkent, hetzij ondubbelzinnig heeft medegedeeld de aanspraak af te wijzen.

Dit lid stelt dat de verjaring wordt onderbroken (gestuit) door middel van een schriftelijke kennisgeving (schriftelijke mededeling) waarin een claim op de uitkering wordt ingediend (waarbij op uitkering aanspraak wordt gemaakt). Vervolgens start er een nieuwe verjaringstermijn van drie jaren. Deze nieuwe termijn gaat in vanaf het begin (aanvang) van de dag die volgt op de dag waarop de verzekeraar ofwel de claim erkent (de aanspraak erkent), ofwel op een niet mis te verstane wijze (ondubbelzinnig) heeft laten weten dat hij de claim afwijst (de aanspraak af te wijzen).

3. Bij verzekering tegen aansprakelijkheid wordt de verjaring in afwijking van lid 2, eerste zin, gestuit door iedere onderhandeling tussen de verzekeraar en de tot uitkering gerechtigde of de benadeelde. In dat geval begint een nieuwe verjaringstermijn van drie jaren te lopen met de aanvang van de dag, volgende op die waarop de verzekeraar hetzij de aanspraak erkent, hetzij ondubbelzinnig aan degene met wie hij onderhandelt en, indien deze een ander is, aan de tot uitkering gerechtigde heeft medegedeeld dat hij de onderhandelingen afbreekt.

Dit lid specificeert dat bij een verzekering die dekking biedt tegen aansprakelijkheid (verzekering tegen aansprakelijkheid), de verjaring wordt onderbroken (gestuit) – in afwijking van de eerste zin van lid 2 – door elke vorm van onderhandeling (iedere onderhandeling) die plaatsvindt tussen de verzekeraar en de persoon die recht heeft op de uitkering (de tot uitkering gerechtigde) of de gedupeerde partij (de benadeelde). Wanneer dit gebeurt (in dat geval), start er een nieuwe verjaringstermijn van drie jaren. Deze nieuwe termijn gaat in vanaf het begin (aanvang) van de dag die volgt op de dag waarop de verzekeraar ofwel de claim erkent (de aanspraak erkent), ofwel op een niet mis te verstane wijze (ondubbelzinnig) aan de persoon met wie hij onderhandelt, en ook aan de tot uitkering gerechtigde als dit een andere persoon is, heeft laten weten dat hij de onderhandelingen beëindigt (dat hij de onderhandelingen afbreekt).