Burgerlijk Wetboek Boek 7

1. De werkgever die tijdelijk is verhinderd het loon, voor zover dit in een andere vorm dan in geld is vastgesteld, te voldoen zonder dat deze verhindering het gevolg is van een eigen toedoen van de werknemer, is aan deze een vergoeding schuldig, waarvan het bedrag bij overeenkomst wordt vastgesteld of, bij gebreke van een overeenkomst, door de rechter wordt bepaald volgens het gebruik of de billijkheid.

Dit betekent letterlijk: Indien de werkgever tijdelijk niet in staat is (verhinderd is) om het loon te betalen (voldoen) dat in een andere vorm dan geld is afgesproken (vastgesteld), en deze verhindering niet is veroorzaakt door de werknemer zelf (geen eigen toedoen van de werknemer), dan is de werkgever aan de werknemer een vergoeding verschuldigd. De hoogte van deze vergoeding wordt vastgesteld via een overeenkomst, of als er geen overeenkomst is (bij gebreke van een overeenkomst), dan bepaalt de rechter het bedrag volgens het gebruik of de billijkheid.

2. Van dit artikel kan niet ten nadele van de werknemer worden afgeweken.

Dit betekent letterlijk dat van de bepalingen in dit artikel niet mag worden afgeweken op een manier die nadelig is voor de werknemer. Afspraken die de werknemer benadelen in strijd met dit artikel, zijn niet geldig.