Burgerlijk Wetboek Boek 7
Artikel 414 (Definitie lastgeving en handelwijze lasthebber)
1. Lastgeving is de overeenkomst van opdracht waarbij de ene partij, de lasthebber, zich jegens de andere partij, de lastgever, verbindt voor rekening van de lastgever een of meer rechtshandelingen te verrichten.
2. De overeenkomst kan de lasthebber verplichten te handelen in eigen naam; zij kan ook verplichten te handelen in naam van de lastgever.
Uitleg in duidelijke taal
1. Lastgeving is de overeenkomst van opdracht waarbij de ene partij, de lasthebber, zich jegens de andere partij, de lastgever, verbindt voor rekening van de lastgever een of meer rechtshandelingen te verrichten.
Dit betekent letterlijk: Lastgeving wordt gedefinieerd als de overeenkomst van opdracht. Bij deze overeenkomst verbindt de ene partij, die de lasthebber wordt genoemd, zich ten opzichte van de andere partij, de lastgever. Deze verbintenis houdt in dat de lasthebber voor rekening van de lastgever één of meerdere rechtshandelingen zal verrichten.
2. De overeenkomst kan de lasthebber verplichten te handelen in eigen naam; zij kan ook verplichten te handelen in naam van de lastgever.
Dit betekent letterlijk: De overeenkomst van lastgeving kan bepalen op welke wijze de lasthebber handelt. De overeenkomst kan de lasthebber verplichten om rechtshandelingen in zijn eigen naam te verrichten. Daarnaast kan de overeenkomst de lasthebber ook verplichten om rechtshandelingen te verrichten in naam van de lastgever.