Artikel 214 (Standaardregelingen overeenkomsten bedrijf beroep)
1. Een overeenkomst door een der partijen gesloten in de uitoefening van haar bedrijf of beroep, is behalve aan de wettelijke bepalingen ook onderworpen aan een standaardregeling, wanneer voor de bedrijfstak waartoe het bedrijf behoort, of voor het beroep ten aanzien van zodanige overeenkomst een standaardregeling geldt. De bijzondere soorten van overeenkomsten waarvoor standaardregelingen kunnen worden vastgesteld en de bedrijfstak of het beroep, waarvoor elk dezer regelingen bestemd is te gelden, worden bij algemene maatregel van bestuur aangewezen.
2. Een standaardregeling wordt vastgesteld, gewijzigd en ingetrokken door een daartoe door Onze Minister van Justitie te benoemen commissie. Bij de wet worden nadere regelen gesteld omtrent de wijze van samenstelling en de werkwijze van de commissies.
3. De vaststelling, wijziging of intrekking van een standaardregeling wordt niet van kracht voordat zij door Ons is goedgekeurd en met Ons goedkeuringsbesluit in de Nederlandse Staatscourant is afgekondigd.
4. Bij een standaardregeling kan worden afgeweken van wettelijke bepalingen, voor zover daarvan ook afwijking bij overeenkomst, al of niet met inachtneming van een bepaalde vorm, is toegelaten. De vorige zin lijdt uitzondering, wanneer uit een wettelijke bepaling iets anders voortvloeit.
5. Partijen kunnen in hun overeenkomst van een standaardregeling afwijken. Een standaardregeling kan echter voor afwijking een bepaalde vorm voorschrijven.
Uitleg in duidelijke taal
1. Een overeenkomst door een der partijen gesloten in de uitoefening van haar bedrijf of beroep, is behalve aan de wettelijke bepalingen ook onderworpen aan een standaardregeling, wanneer voor de bedrijfstak waartoe het bedrijf behoort, of voor het beroep ten aanzien van zodanige overeenkomst een standaardregeling geldt. De bijzondere soorten van overeenkomsten waarvoor standaardregelingen kunnen worden vastgesteld en de bedrijfstak of het beroep, waarvoor elk dezer regelingen bestemd is te gelden, worden bij algemene maatregel van bestuur aangewezen.
Dit lid stelt dat een overeenkomst die door een van de partijen is aangegaan in het kader van haar bedrijf of beroep, niet alleen onderhevig is aan de wettelijke bepalingen, maar ook aan een standaardregeling. Dit is het geval indien er voor de bedrijfstak waartoe het bedrijf behoort, of voor het beroep met betrekking tot een dergelijke overeenkomst een standaardregeling van toepassing is. Verder wordt bepaald dat de specifieke soorten overeenkomsten waarvoor standaardregelingen kunnen worden opgesteld, en de bedrijfstak of het beroep waarvoor elk van deze regelingen bedoeld is te gelden, bij algemene maatregel van bestuur worden aangewezen.
2. Een standaardregeling wordt vastgesteld, gewijzigd en ingetrokken door een daartoe door Onze Minister van Justitie te benoemen commissie. Bij de wet worden nadere regelen gesteld omtrent de wijze van samenstelling en de werkwijze van de commissies.
Dit lid legt uit dat een standaardregeling wordt opgesteld (vastgesteld), aangepast (gewijzigd) en beëindigd (ingetrokken) door een commissie die speciaal hiervoor door Onze Minister van Justitie wordt benoemd. De wet zal nadere regels bevatten over hoe deze commissies worden samengesteld en hoe zij hun werkzaamheden verrichten.
3. De vaststelling, wijziging of intrekking van een standaardregeling wordt niet van kracht voordat zij door Ons is goedgekeurd en met Ons goedkeuringsbesluit in de Nederlandse Staatscourant is afgekondigd.
Dit lid bepaalt dat de invoering (vaststelling), aanpassing (wijziging) of het beëindigen (intrekking) van een standaardregeling pas geldig wordt (van kracht wordt) nadat deze door Ons (de Kroon) is goedgekeurd. Bovendien moet het besluit tot goedkeuring (Ons goedkeuringsbesluit) officieel zijn gepubliceerd (afgekondigd) in de Nederlandse Staatscourant.
4. Bij een standaardregeling kan worden afgeweken van wettelijke bepalingen, voor zover daarvan ook afwijking bij overeenkomst, al of niet met inachtneming van een bepaalde vorm, is toegelaten. De vorige zin lijdt uitzondering, wanneer uit een wettelijke bepaling iets anders voortvloeit.
Dit lid stelt dat een standaardregeling het mogelijk maakt om af te wijken van wettelijke bepalingen. Dit is echter alleen toegestaan voor zover het ook is toegestaan om van die wettelijke bepalingen af te wijken door middel van een overeenkomst, ongeacht of hiervoor een specifieke vorm in acht moet worden genomen. De regel in de voorgaande zin is niet van toepassing (lijdt uitzondering) als een wettelijke bepaling expliciet anders bepaalt.
5. Partijen kunnen in hun overeenkomst van een standaardregeling afwijken. Een standaardregeling kan echter voor afwijking een bepaalde vorm voorschrijven.
Dit lid geeft aan dat partijen die een overeenkomst sluiten, de mogelijkheid hebben om in hun overeenkomst af te wijken van de bepalingen van een standaardregeling. Een standaardregeling zelf kan echter wel voorschrijven dat voor een dergelijke afwijking een specifieke vorm moet worden nageleefd.
Gerelateerde rechtspraak
ECLI:NL:HR:2016:726 - Verhuiskostenvergoeding bij Renovatie: Wanneer en is het Dwingend Recht?
De verhuiskostenvergoeding bij renovatie (art. 7:220 BW) is alleen verschuldigd als de renovatiewerkzaamheden zelf een verhuizing noodzakelijk maken, los van eventuele andere dringende werkzaamheden. Het initiatief van de huurder is irrelevant. Dit recht is van dwingendrechtelijke aard en kan niet worden weggenomen.
ECLI:NL:HR:2021:1804 - Notaris Aansprakelijk: Bankgarantie Moet Gelijkwaardig Zijn aan Depot
Een vervangende bankgarantie onder art. 7:768 BW moet gelijkwaardig zijn aan het depot. Een garantie met voorwaarden die het inroepen praktisch onmogelijk maken, zoals een extreem korte termijn, voldoet niet. De notaris die een dergelijke garantie accepteert, schendt zijn zorgplicht.