Artikel 60 (Definitie volmacht en betekenis rechtshandeling)
1. Volmacht is de bevoegdheid die een volmachtgever verleent aan een ander, de gevolmachtigde, om in zijn naam rechtshandelingen te verrichten.
2. Waar in deze titel van rechtshandeling wordt gesproken, is daaronder het in ontvangst nemen van een verklaring begrepen.
Uitleg in duidelijke taal
1. Volmacht is de bevoegdheid die een volmachtgever verleent aan een ander, de gevolmachtigde, om in zijn naam rechtshandelingen te verrichten.
Dit lid definieert volmacht. Volmacht is de bevoegdheid die een volmachtgever verleent aan een ander, de gevolmachtigde, om in zijn naam (dus namens de volmachtgever) rechtshandelingen te verrichten.
2. Waar in deze titel van rechtshandeling wordt gesproken, is daaronder het in ontvangst nemen van een verklaring begrepen.
Dit lid verduidelijkt dat wanneer in deze titel (Titel 3 van Boek 3 van het Burgerlijk Wetboek, die over volmacht gaat) gesproken wordt over een rechtshandeling, hieronder ook het in ontvangst nemen van een verklaring moet worden begrepen.