Burgerlijk Wetboek Boek 1

1. De ene echtgenoot is aan de andere geen verantwoording over het bestuur van zijn goederen schuldig. Slecht bestuur over die goederen verplicht niet tot schadevergoeding.

Dit lid bepaalt dat een echtgenoot niet verplicht is om aan de andere echtgenoot rekenschap af te leggen over hoe hij zijn eigen goederen beheert. Indien er sprake is van slecht bestuur over deze goederen, leidt dit niet tot een verplichting om schadevergoeding te betalen aan de andere echtgenoot.

2. De ene echtgenoot kan jaarlijks van de andere echtgenoot een gespecificeerde, schriftelijke en ondertekende opgave verzoeken van de te verrekenen inkomsten en van het te verrekenen vermogen. Van deze bepaling kan niet worden afgeweken.

Dit lid stelt dat een echtgenoot het recht heeft om jaarlijks van de andere echtgenoot een gedetailleerde (gespecificeerde), op schrift gestelde en ondertekende lijst (opgave) te vragen. Deze opgave moet de inkomsten en het vermogen bevatten die volgens hun huwelijkse voorwaarden verrekend moeten worden. Deze regel is dwingend recht; echtgenoten kunnen hier niet van afwijken in hun huwelijkse voorwaarden.

3. Geschillen tussen de echtgenoten betreffende de opgave worden op verzoek van een van hen door de rechtbank beslist.

Dit lid regelt dat als er onenigheid (geschillen) ontstaat tussen de echtgenoten over de eerdergenoemde opgave van te verrekenen inkomsten en vermogen, de rechtbank hierover een beslissing neemt. Dit gebeurt op verzoek van een van de echtgenoten.