Burgerlijk Wetboek Boek 1

Na ontbinding van de gemeenschap blijft ieder der echtgenoten voor het geheel aansprakelijk voor de gemeenschapsschulden waarvoor hij voordien aansprakelijk was. Voor andere gemeenschapsschulden is hij hoofdelijk met de andere echtgenoot verbonden, met dien verstande evenwel dat daarvoor slechts kan worden uitgewonnen hetgeen hij uit hoofde van verdeling van de gemeenschap heeft verkregen, onverminderd de artikelen 190, eerste lid, en 191, eerste lid, van Boek 3. De rechtsvordering tot voldoening van de in de tweede volzin bedoelde schuld verjaart tegelijkertijd met de rechtsvordering tegen de echtgenoot, in wiens persoon de in die volzin bedoelde gemeenschapsschuld is ontstaan.

Dit artikel beschrijft de aansprakelijkheid voor schulden na de ontbinding van de gemeenschap van goederen als volgt: Nadat de gemeenschap van goederen is ontbonden, blijft elke echtgenoot voor het volledige bedrag (voor het geheel) aansprakelijk voor die schulden van de gemeenschap (gemeenschapsschulden) waarvoor hij of zij al vóór de ontbinding aansprakelijk was. Voor andere schulden van de gemeenschap is een echtgenoot samen met de andere echtgenoot hoofdelijk verbonden. Dit houdt in dat een schuldeiser van elk van hen de betaling van de volledige schuld kan eisen. Echter, de schuldeiser kan voor deze schulden alleen verhaal halen (kan daarvoor slechts worden uitgewonnen) op datgene wat de betreffende echtgenoot heeft ontvangen op grond van (uit hoofde van) de verdeling van de gemeenschap. Dit geldt zonder afbreuk te doen aan (onverminderd) de bepalingen in artikel 190, eerste lid, en artikel 191, eerste lid, van Boek 3. De juridische mogelijkheid om betaling te vorderen (rechtsvordering tot voldoening) van de schuld die in de tweede zin is genoemd, verliest haar geldigheid door verjaring (verjaart) op hetzelfde moment als de rechtsvordering tegen de echtgenoot bij wie (in wiens persoon) de in die zin bedoelde gemeenschapsschuld oorspronkelijk is aangegaan (ontstaan).