Burgerlijk Wetboek Boek 4

1. Is de vereffening voltooid en met een overschot geëindigd, dan geeft een door de rechter benoemde vereffenaar de overgebleven goederen af aan de erfgenamen dan wel, indien de nalatenschap ingevolge artikel 13 is verdeeld, aan de echtgenoot van de erflater. Zijn er geen erfgenamen, is het niet bekend of er erfgenamen zijn, of zijn de erfgenamen niet bereid de goederen in ontvangst te nemen, dan geeft hij deze aan de Staat af.

Dit betekent letterlijk: Wanneer de vereffening van de nalatenschap is afgerond (voltooid) en er is een overschot overgebleven, dan zal een vereffenaar die door de rechter is benoemd, de resterende goederen afgeven aan de erfgenamen. Als de nalatenschap echter verdeeld is volgens artikel 13, dan worden de goederen afgegeven aan de echtgenoot van de erflater. Indien er geen erfgenamen zijn, het onbekend is of er erfgenamen bestaan, of als de erfgenamen de goederen niet willen ontvangen, dan geeft de vereffenaar deze goederen aan de Staat af.

2. Zijn de erfgenamen die zich tot de inontvangstneming bereid tonen, slechts tot een deel van de nalatenschap gerechtigd, dan draagt de vereffenaar zorg dat de nalatenschap eerst wordt verdeeld. Daarna geeft hij hetgeen is toegedeeld aan erfgenamen die onbekend zijn of hebben nagelaten tot de verdeling mede te werken, aan de Staat af.

Dit betekent letterlijk: Als de erfgenamen die bereid zijn de goederen in ontvangst te nemen slechts recht hebben op (gerechtigd zijn tot) een gedeelte van de nalatenschap, dan zorgt de vereffenaar ervoor dat de nalatenschap eerst wordt verdeeld. Na deze verdeling geeft de vereffenaar het deel van de nalatenschap dat is toegedeeld aan erfgenamen die onbekend zijn, of die niet hebben meegewerkt aan de verdeling (hebben nagelaten tot de verdeling mede te werken), af aan de Staat.

3. De Staat is bevoegd de hem afgegeven goederen te verkopen; registergoederen mag hij slechts in het openbaar verkopen, tenzij de kantonrechter hem tot onderhandse verkoop machtigt.

Dit betekent letterlijk: De Staat heeft de bevoegdheid (is bevoegd) om de goederen die aan hem zijn afgegeven te verkopen. Registergoederen (zoals onroerend goed) mag de Staat alleen in het openbaar verkopen, tenzij de kantonrechter de Staat machtigt om deze onderhands (direct aan een koper, zonder openbare veiling) te verkopen.

4. Is een goed van de nalatenschap of hetgeen daarvoor in de plaats is gekomen binnen twintig jaren nadat de nalatenschap is opengevallen door niemand opgeëist, dan vervalt het aan de Staat.

Dit betekent letterlijk: Als een goed dat deel uitmaakt van de nalatenschap, of iets dat daarvoor in de plaats is gekomen (bijvoorbeeld geld na verkoop van een goed), binnen een periode van twintig jaar nadat de nalatenschap is opengevallen (beschikbaar is gekomen voor erfgenamen) door niemand wordt opgeëist, dan vervalt dit goed (wordt het eigendom van) aan de Staat.